Wiersz pisany na zamówienie.

Podziękowanie wierszem za zaproszenie

Kto tu puka, kto tu prosi, kto zaprasza

Sudolanów starszych seniorów!?

Och to nasi starsi seniorzy z Domu szóstki

Tak się sprawują na sześć punktów

Nie mylić z punktami karnymi danymi od Policji.

Ciągle myślą jak się pokazać miłym gościom

Czasami gdy my w karty gramy

Oni z osiedla szkolnego domu sześć

Nie uwierzycie robią robótki ręczne

Ba nawet wystawy organizują dla

Powiem wam na ucho dla delegacji z Niemiec.

Kiedyś parę dni temu

Nie przesadzę cztery miesiące temu

Byliśmy też zaproszeni i sami chyba zgadniecie

Że nie pies i kot a dwa szczeniaki

Tak my się bawili i poznawali

Kiedy pora była wracać do domu

To sam pan Dyrektor uciekał w kąt

Bo wszystkim się żal zrobiło,

Że Su dolanie opuszczają ich Dom numer sześć.

Tak było uwierzcie naprawdę

My robili robótki ręczne,

A oni malowali obrazy

My przyjmowali gości,

A oni nie uwierzycie są na terapii zajęciowej

I tak to się przeplata jak warkocz dziewczyny młodej

Wszystko jest piękne gdy patrzymy na długość warkocza

I trud związany z jego zaplataniem,

Że czasami i sama dyrekcja bije brawa choć mówi,

Że i kłopotów ma co niemiara,

lecz nie z nami a sami chyba się domyślicie

Z pieniędzmi na warsztaty i obiady,

Żeby wszystkim smakowały.

I tak choć mówiąc szczerze

Do was na osiedle szkolne numer sześć

Jest daleko od domu Sudolanów

To każdy gdy ma czas gdy tylko usłyszy

Że jest zaproszenie wsiada i nie patrz w jaki autobus

I jedzie choć nie muszę wam mówić gdzie

Bo wszyscy już tam byli do Huty na osiedle szkolne.

Do domu Numer 6.

Więc tym razem sudolanie zaproszenie przyjęli

I przyjechali bez dąsów

By znów zobaczyć tych co ich lubią

Częstując wspólną herbatką i ciastkami

I mówiąc sobie nawzajem

Jak to trzeba życie przeżyć

Chodząc do domu dla takich jak my

Czyli kochających pracę i wolność.

Kraków 2011.XII.05 Autor jacek marek krawczyk