Król nad królami

Zadzwonił budzik rano

Wstałem i nim się spostrzegłem

Już wiedziałem,

Że dzisiaj wypijem piwo

Które naważyłem wczoraj.

Kac dręczył mnie

Klina wbił bym

W ten dziub

By otrzeźwieć.

Wodo wodo życia

Dałaś i zabrałaś

Czas, który był cenny

Wtedy gdy pragnołem ciebie.

No teraz to Ja Bachus

Król nad królami,

Który wie co to uczta,

Który wie co to zabawa,

Który wie co można wypić,

By być trzeźwy pijąc.

Autor jacek marek krawczyk

Kraków 2014.03.31

W ogrodzie moim

Wiosna zakwitła
Nim się spostrzegłem
Już barwy przybrała
Dając nadzieję,
Że jeszcze odrodzić się można
Choć każdy powie,
Że koło życia się toczy
Jak piłka,
Którą każdy odbija
Na boisku twojego życia.

Autor jacek marek krawczyk
Kraków 2014.III.30

Szkic komputerowy

Autor szkicu komputerowego jacek marek krawczyk kraków 2014.03.26

Sudolanie Świętują

Imieniny M

Kiedy krawat zakładam

Wtedy już wiem,

Że świętować będę

Dzień radosny 

I dla mnie i dla niej.

No cóż tak to bywa,

Że Ona ma swój dzień

A Ja winszuję jej

To co od serca.

Więc wręczam bukiet kwiatów

I mówię formułę

Wtem gdy na jej twarzy

Uśmiech zobaczyłem

Wszystko zapomniałem

I powiedziałem jak umiałem.

Wszystkiego najlepszego

Radość z życia

I żebyś Mario wiedziała,

Że kwiaty wiedną

A Ty pozostajesz w naszych sercach.

W sercach ludzi,

Którzy już nie czekają,

Ale pragną byś była

Razem z nami i uśmiechała się

Z tego, że z nami przebywasz.

Autor jacek marek krawczyk

Kraków 2014.III.25

Kiedy słowik śpiewa

Nowa rodzi się nadzieja,

Że przyjdzie wiosna,

Która pobudzi nas do życia.

Śpiew słowika miły uchu

Jeszcze bardziej miła miłość

Gdy zrzucasz z siebie kożuch

A ubierasz się jak wiosna.

Autor jacek marek krawczyk

Kraków 2014.03.24

Osiedlowy park-kraków

Autor zdjecia jacek marek krawczyk
krakow 2014.03.22

Dróżka a na niej

Jedzie dziewczyna na rowerze
Spojżałem na prawo na lewo
I już wiedziałem,
Że pojadę za nią.

Wiatr niczym zefir
Ostudzał jej twarz
A włosy śliniły
Jak słońce w wiosenny dzień

Chciałem ją wprzedzić
Tak by być koło niej
Kiedy byłem obok niej
Wtedy uśmiech zobaczyłem jej

Teraz ja wiedziałem,
Że mamy wspólny cel
Jeździć na rowerze
By zaprzyjaźnić się

Teraz ja już dojżały
I czasami sobie myślę,
Że przecież każdy jeździ
Lecz mało kto
Zakochuje się w dziewczynie
Jeżdżącej na rowerze.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.03.20

Idę sobie chodnikiem

Wtem przystanołem
Przepuszczając starszych od siebie
Ponieważ się zakochałem

Długo czekałem na tą
Jedyną którą spotkałem
Gdy krzyknołem
Uważaj jak idziesz

Teraz ja bohater
Życie jej uratowałem
I myślę sobie
Gdyby nie czerwone światło
Nigdy bym jej nie zaóważył.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.03.16

Siedzę samotnie wśród mebli

Pilotem przeżucam kanały
Szukam coś co by mnie zajeło
Coś co bym zapomniał o samotności

Wtem spojżałem na zdjęcie
Widząc wnuki z moją córką
I wtedy zrozumiałem,
Że wszyscy dorastają ze mną

Łza w oku się zakręciła
Tak to bywa, że kiedy się spotkamy
Wtedy radość w rodzinie
Wtedy przywitamy się i pożegnamy

No cóż myślę sobie
Samotność idzie z wiekiem,
Lecz nie lękam się jej
Ponieważ bratnie dusze bratają się
W poczuciu solidarności staruszków.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.03.14

Przebudzenie

Wstałem rano lewą nogą
Przebudzając się o świcie
Chciałem zapomnieć o kłopotach
Jakie śniły mi się.

Myślę sobie sen nie sen
Trudna rada teraz dzień
Więc postanowiłem wszelki smutek
Zostawić w poduszsce.

Kraków 2014.03.14
Autor Jacek Marek Krawczyk

Gdy miłość budzi się jak wiosna

do życia
Wtedy jeszcze bardziej
wyzwala się chęć do kochania i przetrwania.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.03.12

Jeden dzień jeden obraz

Autor zdjęcia jacek marek krawczyk-płodna twórczość

Iż powołanie to nie bal

Na sali ludzkich myśli,
Lecz powolne dorastanie
Do tego co ludzkie i boskie.

Tak fundament wiary wzrasta
Jak wartość słowa mówionego
Mimo przeciwności i rozbieżności
Słów mówionych z pisanymi.

Lecz nie lękaj się, że czyn
Może nie dorosnąć
Do myśli jaka daje moc,
Która opiera się na opatrzności miłosierdzia.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.03.09

Ścięte drzewo

Drwal zścioł drzewo Lipę

Nim się spostrzegł

Zniczył gniazdo ptaka

Teraz żal mu się zrobiło

Piskląt które osierocił.

Myśli sobie trudna rada

Wychować je muszę

Lecz nim się spostrzegł

Lis zjadł je na śniadanie

Teraz smutek go ogarnoł

Przecież tak być nie może

Żeby niszczyć życie

Dla zaspokojenia swojej wygody.

A morał z tego taki

Nim pomyślisz zastanów się

Czy warto żyć brew naturze.

Kraków 2014.02.07

Autor jacek marek krawczyk

Aż zagotowało we mnie

Kiedy rzuciłaś bukiet we mnie
Chciałem unik zrobić, 
Lecz ty kochanie trafiłaś we mnie

Wybacz bukiet nic nie znaczy
Kiedy kwiaty więdną,
A ty podlewarz je łzami
Aby przetrwały twą samotność.

Przecież wierz, że oszukałaś mnie
Przecież wierz, że nie kochałaś mnie
Przecież wierz, że kwiaty więdną w doniczce
Kiedy wylewam łzy słone moje

Więc nie wściekaj się
Więc nie roń łez nadaremno
Tylko po poprostu powiedz
NIE KOCHAM CIę.

A Ja nie powiem wybaczam,
Lecz odejdę jak miś
Zasnę w mateczniku
Budząc się na wiosnę znów

Tak, Ja wiem, że odrodzę się
Bez Ciebie już,
Lecz wybacz twój styl zdradzał,
Że nie kochałaś mnie bez słów.

Autor jacek marek krawczyk
Kraków 2014.03.04

Słońce wschodzi

Słońce wschodzi za horyzontem
Czerwień blaknie z dniem
Gwiazdy gasną na chwile,
By powitać nowy dzień

Wstałę rano nie dospany
Oczy zaszły piaskiem
Już miałem pić kawę
Gdy wtem budzik odezwał się

Drzwi zamknołem przed złodziejem
Tak to bywa,
Że chociaż nic nie mam
Pragnę ocalić coś co jest cenne

Cenne dla mnie,
Lecz nie dla nich
Mimo to zawsze pocieszam się
Że mój skarb to portfel
W nim zawarta cała treść

Chociaż brak słów
Chociaż mam przy sobie skarb
To nie czekam na cud,
Lecz pracuję za kromę chleba

I tak pozostanie
Gdy zawsze człowiek ucieka
Przed tym co zwie się bieda
I przed tym żeby ocalić siebie

A morał z tego płynie taki
Ucieczka przed złem
Daje poczucie wartości
Dla samego siebie
I dla tego co Bogiem się zwie.

Autor jacek marek krawczyk
Kraków 3.III.2014