Czy warto żyć gdy czasu mniej

Puściłem kasetę z dawnych lat

Przebój – wielki przebój grał

Wspomnienia wracały nie licząc lat

Tak życie upływa, a ciała ubywa,

A rozum pięknieje z dnia na dnia.

Pytałem siebie pytałem Ciebie

Czy warto żyć gdy czasu mniej

Wszak życie biegnie jak bieg

Coraz to słabszy gdy do mety kres.

Wysiłek trudny z dnia na dzień

Coraz silniejszy bywa gen

Moc mocy jest we mnie

Gdy ciało blednie, a rozum krzepnie.

Zahartowało mnie życie

Jak stal w rękach hutników

I chociaż rdza dokucza mi

To rozum szepcze cichutko mi

Żyjesz i żyć będziesz

Zostając w pamięci swoich bliskich.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.30

Zachłysnąłem się miłością

Dałem z siebie wszystko

Zachłysnąłem się miłością

Nie powiem, wierzyłem

Dałem z siebie wszystko

Jednak oszukałaś mnie.

Kłóciłaś się ze mną

Spojrzałem na dziecko

I wtedy zrozumiałem.

Chciałem wyjść z matni,

Którą zastawiłaś na mnie.

Ból wielki mi sprawiłaś,

Lecz przetrwałem

Dla dobra naszego dziecka

By było kochane.

Teraz wiem, że warto było

Oddać cząstkę siebie,

Lecz nie dla Ciebie

A dla mojego dziecka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.29

Jak ważni są wnukowie

 Przeczytałem książkę całą

Ciężko było, szło topornie

Chciałoby się powiedzieć

Coś doświadczyłem coś poznałem.

Rozejrzałem się wokoło

Wszędzie książki stare

Przybywało im tyle lat co mi,

Lecz zawsze myślałem powrócę...

Wtem dziecko – wnuk powiedział

Dziadek jeżeli tyle przeczytałeś

To myślę, że coś wiesz

Jak mi pomóc w kłopocie.

Spojrzałem mu prosto w oczy

Słuchałem i myślałem jak pomóc

Nie! To był jego świat

W którym doznawał poznawał

Wszystko w innej oprawie.

Powiedziałem co wiedziałem

Ledwo wybiegł z mieszkania

Ja już pudło szykowałem

By schować wszystkie książki.

Teraz dopiero zrozumiałem

Jak ważni są wnukowie

Nie ma co ukrywać

To oni pokazują jaki teraz jest świat.

A ja no cóż poszedłem za nim

I już nie czytam starych książek

Tylko to co wydano teraz

Kiedy już jestem dziadkiem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.25

Tak kolor się złączył

Uczucie mi znane
Ktoś powiedział doskonałe
Łączący dwie pary
Jak treska z włosami.

Piękno widzę w tym wszystkim
Dodanych do naszych postaci
Każdy za nami się ogląda
Jak dwoje są zakochani.

Nie sposób nas rozłączyć
Tak kolor nas złączył,
Ze wszystko ma jedną barwę
Widoczną w promieniach słońca.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.07.21

Zacząłem pisać o sobie

Piszę i piszę list do ciebie

Cisza wokoło panuje

Nie słychać twojego głosu

W domu pustka bez ciebie.

Zdania się nie kleją

Litery przeskakują

Piątą papeterię zmiąłem

I wyrzuciłem do kosza.

Nie! Myślę sobie

Poetą to ja nie jestem

Chcę coś napisać

Tą myśl-to co czuję

Tylko dla ciebie.

Zacząłem pisać o sobie

Jaki jestem co czuję do ciebie

I wtedy olśnienie

Tak trzeba gdy miłość płonie.

Skończyłem, przeczytałem

Zakleiłem kopertę

Wrzuciłem list do skrzynki

Lęk mnie ogarnął i zapłakałem.

Sam już nie wiedziałem

Czy śmiech czy łzy

Jak ona to odbierze

Ten list który napisałem.

Wszedłem na klatkę

List był w skrzynce

List od niej którą kochałem

Serce mocniej zabiło gdy otwierałem.

Kochany Marku Ja wiem że boli

Ciebie i mnie,

Lecz pragnę powiedzieć,

Ze nie połączyła nas chemia

Tylko miłość która łączy nas

Podpisano Marzena.

Teraz wiem, że trzeba mało słów

By wyrazić miłość

Wystukałem numer i zadzwoniłem

Przepraszam i już biegnę do Ciebie.

Twój Marek.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.21

Dopóki nie odejdę w świat nieznany

Pytasz dlaczego jestem przy tobie

Rozgrzewam twoją dłoń

Mając nadzieję, że wyciągnę ciebie

Z mroku jaki panuje wokół ciebie.

Siedzę przy tobie i czekam wspominając

Kiedy byliśmy młodzi, odważni

Nie lękając się co będzie przed nami

Znosząc trud codzienny.

Starzeliśmy się z czasem

Choć on zawsze młody.

Nie myśleliśmy o starości

Tylko chcieliśmy spełnić marzenia.

Jednak przyszedł ten dzień

Kiedy matka i ojciec nam mówili

Dopóki jesteście młodzi

Świat jest taki jaki stworzyliście sobie.

Śmialiśmy się, braliśmy co się dało

Za jaką cenę to tylko my wiemy

Teraz jeżeli odejdziesz od de-mnie

Smutek zagości w mojej Duszy.

I pozostaniesz w mojej pamięci

Do końca moich dni

Tak mi dopomóż Bóg

Dopóki nie odejdę w świat nieznany.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.20

Czy przetrwa nasza miłość

A kiedy zapytasz mnie
Jaka jest dziś pogoda
Odpowiem bez namysłu
Przy tobie bez wietrzna i słoneczna.

A kiedy zapytasz mnie
Czy warto być kochany
Odpowiem bez namysłu
Warto gdy jesteś ze mną.

A kiedy zapytasz mnie
Czy przetrwa nasza miłość
Odpowiem bez namysłu
Bóg nas połączył i nie mi sądzić.

I dodam

Tak życie przeplata
Rozsądek z miłością
Ze dużo chcemy przed,
Lecz w trakcie
Czasami mówimy nie,
Lub trwamy w związku.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.07.19

Czym skorupka za młodu nasiąknie...

Autor zdjęcia Agnieszka Krawczyk

Nie szukam obrazów w myślach

Czekam na ciebie
Jak niedźwiedź na wiosnę
Uśpiony snem o tobie
Obudzić się trudno
O nie stosownej porze.

A kiedy oczy otworzę
Chciałbym zobaczyć ciebie
W tej sukni zielonej w kwiaty,
Którą dostałaś ode mnie.

Kochać jest łatwo gdy jesteś przy mnie
Czas się nie dłuży i serce nie stygnie
Nie szukam obrazów w myślach
Lecz widzę ciebie taką jaką jesteś.

Splecie ni jak winorośl z domem
Pragniemy dawać owoce
Tak natura nas stworzyła,
Ze miłość daje początek
Temu co zwie się boskie.

A kiedy zasiądziemy przy stole
Przy gasnącej płomieniem świecy
Wtedy popatrzymy za siebie
Aby zrozumieć sens życia,
Który zwie się rodzina.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.07.16

Wędrowała mrówka drogą

Wędrowała mrówka drogą
Trud to nie bywały
Dla niej droga, a dla mnie dróżka.

Tak to czasami bywa 
Ze dla innych droga jest
Nieprzebyta, długa i niebezpieczna.
A dla mnie będzie
Łatwa, przestępna i krótka.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.07.16

Kochać to nie znaczy wykorzystać

„Miłość ci wszystko wybaczy”
Tak mówi się w piosence
Kiedy śpiewasz będąc zakochany.

Zakochany byłem i kochałem
Lecz przyszedł taki dzień
Kiedy miłość stała się ciężarem.

Dlaczego nie pytaj tylko spójże na mnie
Wszak kochałem cię lecz przekroczyłaś granice
Wtedy gdy myślałaś że jestem twoim pieskiem.

Choć byłem zaślepiony jednak ostrzeżenie się spełniło
Dotarły do mnie słowa matki i ojca
Bo oni widzieli to co ja nie widziałem.

Kochać to nie znaczy wykorzystać 
Kochać to znaczy odwzajemniać się
Tak jak byś kochała samom siebie.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.07.13

Walczyć o jeszcze jeden rok

Jeszcze jedna świeczka na torcie

Sto lat sto lat niech żyje nam

Jeszcze więcej lat

Niech żyje nam.

Zaskoczony lecz szczęśliwy

Zrozumiałem, że warto było

Walczyć o jeszcze jeden rok

Szczęścia w ten jeden dzień.

Ty tylko ty

Sprawiłaś to,

Ze śmieję się

Mimo tych lat przeżytych.

A kiedy zdmuchnę wszystkie świeczki

Na torcie urodzinowym

Wtedy zostawię jedną

Tylko dla ciebie

Abyś zapaliła w dniu moich urodzin.

Tak to już bywa

Ze przychodzi taki czas

Kiedy chce się żyć

Jednak sam muszę sobie w tym pomóc.

By móc jak strumyk.

Strumyk z góry płynie

Nabiera tempa piętrząc się

Potencjał w sobie ma

Lecz im w dalszą drogę dalej się wybierze

Tym bardziej zaczyna być

Spokojny i bardzo rozlewny

Dorośleje z km na km

A ludzie wołają rzeka płynie

By skończyć bieg w morzu

Słonym od łez.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.12

Krzyczałem głośno tak trzeba

Szum wiatru krzyk słów

Echo niesie w dal

Tam gdzie nie ma mnie

Przez góry bliskie mojemu sercu.

Krzyczałem głośno tak trzeba

Gdy mam poczucie lęku

Ze razem z tobą

Wszystko stracę.

Miłość wspomnienia z tobą

Każdy gest, każdy śmiech

Widzę u innych jak cień,

Który towarzyszy czy śmiech czy łzy.

Usłyszałem, słyszę echo niesie

Sam już nie wiem

Moje czy twoje

Kocham kocham kocham.

Wracam pociągiem do domu

Bukiet kwiatów kupiłem

Zadzwoniłem, serce bije

Jest wybaczyła mi

Teraz rozumiem jak ją kocham.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.10

Za wirowane lata za wirowane wiatry

Za wirowane lata za wirowane wiatry

Liście wirują wraz z wiatrem

To się unoszą to opadają

Dając radość tym którzy je zbierają.

Kolekcja jesiennych liści

Moja córka ułożyła w Biblii

Suszyły się w niej wiele lat

Otworzyłem i zdumiony byłem

Kiedy myśli złote zachowane

Tymi wysuszonymi liśćmi były.

Teraz patrząc z góry

Wcale nie żałuję

Wiedziałem i tak wychowałem

Ciągle mając na uwadze

Ze będę podsumowany

Jak wychowałem swoją córkę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.08

Pies ogonem merda

Przyszedłem z pracy

Otworzyłem lodówkę

Jak za komuny puste lady

Piątek – przypomniałem sobie

Młode, stare, dawne lata

Trzeba mi pościć wmówiłem sobie

I mieć nadzieję jak mój pies

Pies zaczął ogonem merdać

Uśmiech od ucha do ucha

On ma ja nie mam

Pełną karmę z wołowiną

I ma nadzieję, że tak zawsze będzie.

Spokój spokój, cisza wokoło

Włączyłem TV i zasnąłem

Sen wielki światowy to wam powiem

Wszystko to samo co można

Obejrzeć w telewizorze.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.07

List do Boga

Mój majątek to portfel

Śmiałeś się ze mnie

Mówiłem prawdę ci mówiłem

Mój majątek to portfel

A teraz co! Przychodzisz

Do mnie i ratuj!

Okradli mnie, okradli mnie

Z czego pytam się?

Jak z czego!?

Mój portfel ukradli

I co!

Pożycz do pierwszego

Nie mam ani grosza

A właściwie to jak ja się nazywam?

No nazywasz się...

Pewno Pan bez grosza

Chyba tak

Ale gdzie ja mieszkam?

No tam skąd przyszedłeś.

To nie jest śmieszne

Mogę zostać na noc?

To też zgubiłeś klucze!?

Wszystko mi ukradli

A willa?

Już sprzedana

A samochód?

Poszedł do żyda

A pieniądze

No nie moje

Tylko złodzieja.

Mam pecha

Przyznaję rację

Majątek jest w portfelu

Tak jak koszula przy ciele.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.06

Masz w sobie potencjał wielki

Gadał Jaś do fasoli

Tyś fasolko piękna i doskonała

Masz w sobie potencjał wielki

Starzejesz się jak ja,

Lecz gdy zasmakujesz wody

Wtedy nabierasz urody

I stajesz się doskonała

Do jedzenia i wzrastania.

Fasolka popatrzyła i tak się odezwała

Jasiu Jasiu jaki tyś głupiutki

Masz imię zdrobniałe od fasolki,

Lecz rozum ani tyci tyci

Wszak doskonałość nie jest wymysłem

Człowieka lecz Boga i Natury.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.04

Osoba trzecia mieszała w kotle

Byłem wtedy u Ciebie

Otworzyłaś drzwi

Witałaś mnie serdecznie

Kolacja była naszym ukoronowaniem.

Siedziałem naprzeciwko Ciebie

Widziałem Ciebie w kolorze świecy

Blask bił od Ciebie

Tak byłem zakochany.

Początek naszej miłości dała córka

Która przyszła na świat

Niczym kometa mknąca

Dając nadzieję i plany.

Teraz wspominam i myślę

Co się stało

Kiedy rozeszliśmy się w zgodzie

Teraz już wiem

Osoba trzecia mieszała w kotle.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.03

Inny jak mój stary

Dyrd dyrd dyrd

Odbierz stary dzwoni!

Obudziłem się przygasiłem budzik

Wstałem i zamknąłem za sobą

Drzwi od łazienki.

Twarz przemyłem wpatrzyłem się

I zrozumiałem, że jestem podobny

Do kogo? - do starego

Czyli mojego Ojca.

Niby mam to samo

Jednak nie to samo

Inne ubranie inne uczesanie

I nawet inny światopogląd.

Więc się pytam sam siebie

Dlaczego jestem podobny..?

I wtedy myśl nowa

Muszę dożyć wieku

Takiego jak mój stary.

Lata mijały a ja

Starzałem się równolegle

Z moim starym

I wtedy zrozumiałem, że

Gdy on odejdzie ja będę już

Taki jak mój stary.

Dlaczego nie pytaj

Sam się domyśl

Przecież ja teraz jestem

Inny jak mój stary

Ponieważ nie lubię być

Tym kogo kocham.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.07.02