Pierwszy toast przeżyliśmy

Siedzimy jak te kołki
Twardo z mocnym postanowieniem,
Że czas zaczynać Sylwester
Otwierając pierwszą butelkę.

Pierwszy toast przeżyliśmy
Przy drugim wzrosło nam ciśnienie
Przy trzecim krew nam pulsuje,
A przy czwartym pojawia się uśmiech.

Ktoś odkręcił drugą butelkę
Ktoś włączył telewizor
Nagle wszyscy postanowili
Śpiewać piosenki o miłości
Z Krawczykiem w telewizji.

I już się wydawało,
Że wszyscy szczęśliwi
Gdy nagle ktoś stwierdził,
Że są puste kieliszki.

Wszyscy spojrzeli na gospodarza
Gospodarz unik zrobił
Podniósł rękę do góry
Walnął pięścią w stół i powiedział.

Czas otworzyć szampana
Wybiła godzina dwunasta
I już nikt nie pytał
Czy śpiewać czy pić.

Każdy z każdym składał
Życzenia Noworoczne
Aby ten rok
Nie był łysy i goły.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017 /2018. 01. 01

Matka Boska Płaszczem gwiaździstym okryła

Matka Boska

Płaszczem gwiaździstym okryła

Dzieci nie narodzone

Jak swojego Syna

Przed barbarzyństwem.

Unosząc ręce do góry

A łzy po licach spływały

Boże zachowaj prosiła

Ten dar macierzyństwa.

Spojrzała w Niebo

Chmury się rozstąpiły

Ujrzała Boga w kołysce

Boże zachowaj prosiła.

W tę krzyk usłyszała

Dziecka wychodzącego na świat

Radość ją ogarnęła

Bóg tak chciał aby płód

Dał początek macierzyństwa.

Dzieci wybiegły spod płaszcza

Bawiąc się na łące

Nic się nie bojąc

Matka i Ojciec czuwali

By dorastały jak Jezus dzieciątko.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.31

Mam życzenie

Gwiazda świeci na Niebie

Mam życzenie

Żeby i moja świeciła

Tak jak Gwiazda Betlejemska.

Ona pokaże mi drogę

Oświetli w mroczną Noc

I da nadzieję, że

Mam patrona,

Który czuwa na de mną.

Wszyscy się dziwią

Jak tak można

Mieć gwiazdę za patrona

Który oświetla jego drogę.

Ja nic się nie tłumaczę

Idę drogą tam gdzie

Gwiazda drogę wskazuje

I tylko myślę,

Aby wytrwać w tym co postanowiłem.

Ludziska pytają

Inni zazdroszczą

Drudzy widzą we mnie wroga

I tak mi zazdroszczą

Jak człowiekowi,

Który biegnie według planu

Nie bacząc na płotki na bieżni.

Dobiegłem do mety

Lecz wszyscy mi już życzą

Do siego roku

A ja tylko myślę

Aby gwiazda moja nie wygasła

Bo bez niej będę nikim.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.30

Do siego roku

Wszak bez nich nie byłoby

Jest taki dzień w roku

Każdy go zna od dzieciństwa

W tym dniu składamy życzenia

Tym którzy są nam bliscy.

Czasami łezka w oku

Gdy kogoś nam brak

Tym bardziej jak chce się przeprosić

Tego, który prawdę powiedział.

Ten dzień radosny i obfity

Nadzieję nam dał,

Ze może cała rodzina

Będzie ze wszystkimi na pan-brat.

A gdy o Bogu pomyślisz

Wspomnij i tych co odeszli

Wszak bez nich nie byłoby

Wigilii Bożego Narodzenia.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.22

Ach ubogi żłobie

Droższy widok niż w mym Domu

Ach ubogi żłobie

Cóż ja widzę w Tobie

Śpiewała Julia wraz z chórem.

I ja też byłem

I ja też śpiewałem

I widziałem uśmiech

Nie tylko Juli ale i innych.

Droższy widok niż w mym Domu

Uśmiech na twarzy serce żarzy

Świeca się pali radość wielka,

Ze wigilia trwa wśród ubogich.

I może to się wyda dziwne

Ze obyczaj każe, że przed Wigilią

Trzeba nie tylko myśleć o sobie

Ale i o tych co tworzą małą rodzinę.

Bo tak się w życiu zdarza

Jak nie w rodzinie

To znajdziesz przyjaciół

W tym miejscu w którym

Pracą i sercem wkładasz swój wkład

By czuć się jak w rodzinie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.21

Ludzka tęsknota do tego co ludzkie

Śnieg prószy za oknem

Mróz wypisuje gwiazdki na szybie

Otulony kocem zasypiam

I śnię o Świętach Bożego Narodzenia.

Migoczą światełka na choince

Na stole pali się świeca

Stół zastawiony syto jadłem

A przy nim zasiadają goście.

Ludzka tęsknota do tego co ludzkie

Ludzka tęsknota do tego co bajeczne

Chciałbym wszystko złączyć kolorem

Abym był w Krainie Szczęścia.

Krainę tą nazwali sprawiedliwością

Jedni cieszą się z gwiazd na Niebie

Drudzy z tego co posiadają

A ja chcę wszystko wymieszać

Bym mógł być syty i gwiazdą na firmamencie.

Bo przecież ludzka to rzecz

Ze gdy bieda piszczy

Wtedy myśli krążą o tym

Co chciałbyś mieć wokół siebie.

Bo przecież ludzka to rzecz

Ze gdy jesteś bogaty

Wtedy myśli krążą o tym

Co chciałbyś mieć wokół siebie.

Przebudziłem się gwiazda światło daje

Widzę w tym świetle

Pokój jaki jest na co dzień

Nic nie przybyło nic nie ubyło

Tylko gwiazd przybyło dla tych co nie odeszli.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.20

A gdy tak męka przeszywa ciało

Wykrzyknij to z siebie

Nie bój się

Głośno krzycz

A gdy usłyszysz ciszę

Wtedy odczujesz jak boli

Każdy mięsień w tobie.

Zapracowany twardy jak skała

Żadnego kroku nie zrobisz

Rzucił cię na kolana

I boli bardzo boli

Przez pracę twoich rąk.

A gdy tak męka przeszywa ciało

Widzisz ten obraz,

Który twoja Matka i Ojciec

Wpatrzeni modlą się na kolanach

I proszą Boga, aby krzyż

Wyzwolił ich od ludzkich cierpień.

I ja tak wpatrzony od dziecka

To na przemian widzę

Rodziców i krzyż

I sam już nie wiem

Skąd tyle siły mają

Ci co uwierzyli w ten Krzyż.

Podniosłem się z kolan

Pomogłem i Matce i Ojcu

Usiedliśmy przy stole

Ciesząc się, że jeszcze przed nami noc,

Która ochłodzi ból naszych mięśni.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.18

Szanuj siebie to nie wstyd

A kiedy ci brakuje

Tej okruszyny chleba

Tak jak matce dziecka

Miłością nakarmiona.

Nie uciekaj lecz walcz

O tą okruszynę chleba

Szukając pomocy

Tam gdzie biedę szanują.

Szanuj siebie to nie wstyd

Każdemu może się to przytrafić

Dzisiaj jesteś kimś

Jutro możesz być nikim.

Bo przecież miłością nauczeni my żyć

Tak serce od dziecka się radowało

Gdy coś dla nas było warte

A dla drugiego było szajsem.

Więc walcz nie podawaj się

Uderzaj w drzwi tam gdzie

Obiecali że pomogą Ci

I więc, że jesteś kimś

Wtedy gdy widzą żeś człowiek.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.18

Gdzie jesteś Boże Boże ubogich

Półmrok w moim mieszkaniu

Świecą światełka na choince

Zapach unosi się w mieszkaniu

Za oknem gwiazdy migają.

Zapaliłem świeczkę kładąc na stole

W radiu śpiewają kolędy

A ja wpatrzony w płomień

Pytam się Boga gdzie jesteś.

Chciałbym odgadnąć chciałbym zrozumieć

Może w płomieniu świecy

Może w moim sercu

A może unosisz się w powietrzu.

Gdzie jesteś Boże Boże ubogich

Tak serce woła i rozum tłumaczy

Ty w lichej stajence się urodziłeś

Dając nadzieję dla najbiedniejszych.

Nadzieja wielka jak chleb powszedni

Bez niego żyć się nie da

Chciałbym zastawić stół

Jednak pali się tylko świeca.

Radość we mnie wstąpiła

Właśnie przypomniałem sobie,

Ze mam rybę w lodówce

Którą usmażę na wigilię.

W wtem dzwonek do drzwi

Mnie lęk ogarnął

Byłem cichutko

Nie otworzyłem chciałem być samotny.

Bo w życiu jest jak z człowiekiem

Raz smutek raz radość

Ambicją muru nie przebijesz

Trzeba się pogodzić z losem

Choć na te jedne święta

Bożego Narodzenia

Ze na następne będą już inne.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.14

Uciekłem ucieczką to nazwali

Uciekłem ucieczką to nazwali

W świat, który mi tylko znany

Poznany w dzieciństwie przy mamie

Kiedy rzeczywistość ciemnością nazwałem.

Ciemność w biały dzień widziałem

W niej ludzie o twardych sercach dominowali

Gdzie pięść zastępowała rozum

A słowo k-wa było na początku.

Las gęsty w nim jeżyna

Owoców w brud lecz nikt nie zbiera

Kuszą słodkością rozsądek zakazuje

Nic nie warte owoce gdy ran przybywa.

Wyszedłem z lasu przestrzeń ogromna

Słońce unosi się nad polami,

Które zdobią kwiaty i łany

A wśród nich prości robotnicy.

I nagle cud się stał

Zobaczyłem kontrast

Między światłem a ciemnością

I już wiedziałem, że człowiek potrafi

Zobaczyć swoje odbicie

Tam gdzie nie dociera słońce.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.11

Póki człowiek zdrowy

Pragnienie wysusza mi usta

Obudziłem się, pić mi się chce

Rozglądam się wokoło

Już wiem gdzie jestem

To szpital.

Rozglądam się wokoło

Nie ma nikogo -wołam!

Pić mi się chce

Nikt nie przyszedł

Teraz zrozumiałem , że jestem samotny.

Póki człowiek zdrowy

Obraca się wśród ludzi

Zawsze może liczyć na kogoś

Lecz gdy jest bezradny

Wtedy ulega osobom przypadkowym.

Samotność boli serce bardziej

Gdy wspomnienia wracają

O tych co odeszli zostawiając

W naszych umysłach pamięć

Jaka towarzyszy gdy byliśmy potrzebni.

Teraz jestem samotny

Z biegiem lat odeszli najbliżsi

Potrzebuję pomocy

Od tych co zrozumieli

Jak boli być samotny.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.11

Pobiegłem za przeznaczeniem

Błękitne oczy zauroczyły mnie

Przyciągały mnie jak lazurowe niebo

Uniosły mnie, że lżej

Zrobiło mi się na sercu.

Pobiegłem za przeznaczeniem

W niej widziałem nadzieję

Urzekły mnie jej oczy

Chciałem kochać i być kochany.

Była piękna urocza i atrakcyjna

Miała na sobie sukienkę

Błękitną jak jej oczy

Powiewała z wiaterkiem,

Który ochładzał moje zapały.

Miałem nadzieję, miałem odwagę

Powiedzieć jej co myślałem

Lecz kiedy spojrzałem w jej oczy

Nic nie powiedziałem zaniemówiłem.

Jakże Pan śmie zatrzymywać mnie

Jakże Pan śmie prosić mnie

Bym wypiła z Panem kawę

Ja odmawiam stanowczo

Proszę odejść i nic już nie mówić.

Ostatni raz spojrzałem w jej oczy

Chciałem ją zapamiętać

Taką jak lazurowe Niebo

Nad moim domem nad rzeką.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.10

Spojrzałem spod okularów

Zgaduj zgadula

Co mam na myśli

Zadaj mi Victoria pytania.

Chciałem być mądry

Wybitny uczony

Lecz wnuczka w śmiech

Moja zabawka

To samo mi powie

Co dziadek.

Ja nos na kwintę

Myślę jak się odgryź

I wymyśliłem

Kupiłem pączki

1800 kalorii.

Teraz ja górą

Wnuczka płacze

Co mam robić

Przybyło mi na wadze.

Ja jako dziadek

Spojrzałem spod okularów

I powiedziałem

Niech wymyślą zabawkę

Która rozwiąże twój problem.

Lecz żeby nie być brutal

Wobec swojej wnuczki

Pokryłem koszty

Dieta bez cukru.

Teraz to Wnuczka i Ja

Razem tworzymy duet

Ona i Ja wiemy

Ze żadna zabawka

Nie zastąpi Dziadka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.09

Suwenir kupiłem

Suwenir kupiłem zapakowany

W zielone pudełko

Związane w czerwoną kokardkę

Wyglądał śmiesznie

Jak żaba w dziobie bociana.

Chciałem związać kolory

Zielony z czerwonym

Aby zrobiło wrażenie

Dla obdarowanej.

W nocy podłożyłem pod choinkę

Dla wybranej memu sercu

A kiedy nadeszła Wigilia

Otworzyła i zobaczyła ramkę

W której były ukryte zdjęcia.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.08

Gdy mózg osiągnął swój szczyt

Gdy tak wstecz wspominam

A dużo się wydarzyło

Przez te pół wieku

Czasami się zastanawiam

Czy ja już czy ja teraz zacząłem żyć.

To nie tak jak nam się wydaje

Uczyłem się chciałem żyć

Pracowałem za grosze,

Ale chciałem coś więcej

Mieć status człowieka postępowego.

Ach być wiecznie młody

Marzenie utopijne

Ach być mądry

To już musisz całe życie się uczyć.

I to na tym nie koniec

Trzeba jeszcze widzieć postępy.

Ktoś powiedział stary dziad

Cóż może udowodnić

Gdy mózg osiągnął swój szczyt

Jednak to nie tak

W życiu obowiązuje drabina

Która prowadzi prosto do nieba.

A gdy już zrozumiesz sens życia

Wtedy zapragniesz tego co wszyscy

Być taki jak inni którym zazdrościsz

To co oni osiągnęli lub osiągają

Mimo postępującego wzrastania

Do życia z duszą a ciało pozostawiają doktorom.

Lecz ja wam powiem ja wiem po sobie

Ze dzisiaj jesteś szczęśliwy, a jutro

No cóż znowu opuściło cię szczęście

Jednak życie nie polega na zmianach,

Lecz na dążenia do kresu zachodu słońca

Aby znów wschodzić lecz już w innym świecie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.06

Aleksandra Maurer - Szewczyk

Rozmowa z Bogiem

A gdy tak uniosłem się

Myślą i postawą ciała

Wtedy zrozumiałem,

Ze rozmowa z Bogiem

Jest spojrzeniem na moją Duszę.

Dusza niczym płyta kompaktowa

Zapisywana i odtwarzana

Wtedy gdy zatęsknimy za tym

Co dla człowieka

Jest naturalnym dążeniem

Do czystości duszy i ciała.

Czystość to jak wyjście po kąpieli

Czując, że jesteśmy gotowi

Wdziać na siebie białe rzeczy,

Które świadczą o mojej czystości.

I ja ubrałem białą koszulę i spodnie

Idąc do ludzi z domu mego

Aby z nimi pracować i cieszyć się

Z dnia codziennego jaki sprawia

Zwykłe przebywanie z ludźmi.

Przyszedłem do domu wieczorem

Zdjąłem ubranie białe i się przestraszyłem

Ponieważ było brudne choć ja nie zgrzeszyłem.

Teraz gdy myślę nad tym chciałbym usłyszeć odpowiedź

Od ciebie Boże co ja zrobiłem, że znowu jestem brudny.

Cisza cisza panuje w domu i w moim sercu

Nic się nie dzieje chociaż się modliłem

Gdy nagle umysł jakby mi się rozjaśnił

I już wiedziałem to co powinno m.

Teraz rozumiem sens  rozmowy z Bogiem

Ze tak naprawdę rozmowa polega

Aby wybłagać czystość umysłu,

Który pomoże rozwiązać nasz problem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.05

Twierdzenie Klipkarda

Panie profesorze dlaczego nam się
wydaje, że starość to obciążenie
przed śmiercią?

Profesor popatrzył znad okularów
I powiedział ;
Starość to piękny wiek tylko 
dlatego nam się wydaje że uciążliwy 
ponieważ brakuje, ubywa otoczenia 
jakie zbudowaliśmy sobie od 
dzieciństwa. 

Autor Jacek Marek Krawczyk 
Kraków 2017. 12. 04 

Rafal Blechacz Chopin Polonase N° 6, Heroic, Op 53

Podporą jest wiara tak jak Bóg

Iść przez życie

Tak jak chciałbym iść

Mając przed sobą świat

Który dał nam Pan

Dla mnie i dla wszystkich.

Nie lękam się gdy chcę żyć

Prosto w oczy spojrzałem światu

Podporą jest wiara tak jak Bóg

Ze przyszedłem na świat

By kochać pracować i żyć.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.12.04

Wena – Polonez As-dur op53 nr6 Heroiczny

Chopina

Moja choinka inna niż w zeszłym roku

Choinka z zeszłego roku Autor Jacek Marek Krawczyk

Choinka świąteczna w roku 2017

Wszystkiego najlepszego z okazji
Świąt Bożego Narodzenia
życzę moim czytelnikom
Ja Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2017.12. 02