Wtedy me myśli popłyną

Uwierzyć tak łatwo

Gdy serce rozumie

W nim ziarenko prawdy,

Które pragnie rozkwitnąć

By być dojrzałe jak miłość.

Czas biegnie jak życie

Sam pojąć nie mogę

Dzisiaj byłem dzieckiem

Teraz jestem dorosły

Karmiąc wodą ziarenko.

Rozglądam się wokół

Szukam białego kruka

W którym jest napisane

To co we mnie wyrosło

Utrwalając moje korzenie.

A kiedy już stanę na gruncie

I mocno będę się trzymał ziemi

Wtedy me myśli popłyną

Jak chmurki na niebie

Szukając tych co są mi bliscy.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.28

Wielkie miałem marzenia

Siedzę i myślę

W czasie przeszłym i przyszłym.

Leżę i myślę

W czasie teraźniejszym.

Rozglądam się wokoło

Przyglądam się, lecz nie sobie

A rzeczą, które mnie otaczają.

I tak nie wezmę

Wszystkiego do grobu.

Wielkie miałem marzenia

Wielkie ambicje mną targały

I co! i siedzę w domu

Wyczekując tych co mi są d rości.

Bo przecież tak w życiu bywa

Ze jak nie przybywa

To jest nadzieja już nie w Boga

A w wyróżnienie przez człowieka.

Pytam się sam siebie

Cóż się uczepiłeś tego człowieka

Przecież Bóg więcej da

Jak nie za życia to po śmierci.

No tak, ale gdy człowiek

Przeszedł piekło na ziemi

To już nie pragnie medali

Lecz świętego spokoju

Żeby mógł zrealizować

Swoje plany

Tu na ziemi.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.26

Zyczenia Wielkanocne

życzy Jacek Marek Krawczyk

Diabeł liczy i wylicza

Zasiadłem za stołem

Biała kartka przede mną

Nic nie przychodzi do głowy,

Lecz chciałoby się napisać

Czyjeś westchnienia.

Wziąłem głęboki oddech

Szukam, myślę, analizuję

Ciśnienie podniosło się

Krew pulsuje coraz szybciej

Lecz zamiast muzy

Dostaję dreszczy.

Kto mnie kusi z jakiej strony

Pisać czyjejś brudy

Diabeł liczy i wylicza

Ile bym zarobił na czyjejś historii.

Nagle ciemność widzę wokół

Lęk mnie ogarnia

To Muza poety palcem kiwa

Tyś Poeta nie Pisarz.

I tak od słowa do słowa

Biję się w piersi

Przepraszam wszystkich

Lecz już lepiej pisać

To co w głowie

Niż zawału dostać od czyjejś historii

Napisanej wierszem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.22

Trzyma mnie przysięga którą znasz

Może tak może nie

Może blask może cień,

Lecz gdy powiem nie

Ty od razu powierz lżej.

Nie bierz tego do serca

Gdy uczuć w tobie brak

Ja wiem kipi w garnku,

Lecz wybacz taka pora dnia.

A gdy już skosztujesz

Tego co ci dam

Nie mów, że nie strawisz

Przecież wiesz, że cię znam.

Kocham cię jak siebie

Choć humory mam

Chciałbym uciec, lecz nie mogę

Trzyma mnie przysięga którą znasz.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.22

Sława Przybylska - Gdzie są kwiaty z tamtych lat?

Ten który zapisał moje życie

A kiedy światło zobaczę

Przed bramą przez którą przejdę

Wtedy pójdzie za mną cień

Ten który zapisał moje życie

Na pergaminie krwią moją.

Krew wymowne ma znaczenie

Daje więcej niż dać może

Ono wiąże wszystko w całość

Dając początek i koniec

Tego co zwie się wolność.

Pierwsze kroki jam nie winny

Pierwszy krzyk jak wołanie

Ze przecież przyszedłem na świat

Żeby przejść przez ludzki byt,

Drogi jaką ty znasz Panie.

Tak matka serce chce oddać

Dla dziecka swego,

Które jest miłością jaką nasiąkłem

By móc zrozumieć ten sens życia

Z tobą i bez ciebie Panie.

Lecz kiedy oczy zobaczyły

A rozum dał wiarę

Wtedy wiem, że przedłużę

Moje wieczne bytowanie

By poznać to co ty poznałeś Panie.

A kiedy przyjdzie mój czas

Pokłonić się ziemi

To mam nadzieję,

Ze jeszcze zobaczę Cię Panie

W całym twoim majestacie.

Tak serce mówi a Dusza pragnie

Bo poco mi było żyć

Wszak związałem się z Tobą

Jak dziecko z matką

Już będąc w łonie co cudem nazwali.

Ci co uwierzyli w zmartwychwstanie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.18

Twoje sekrety nie są już twoje

Pogubić się w tym można
Kocha czy nie kocha
Sam już nie wiem
Tak chciałbym uwierzyć,
Lecz coś mnie wstrzymuje.

Bo gdy ufasz bo kochasz
To zawierzasz i jesteś sobą
Nic cię już nie powstrzymuje
Twoje sekrety nie są już twoje,
Lecz tego który oddał Ci serce.

To boli bardzo boli
Gdy ciskają we mnie piorunami
A ja nawet się nie bronię
Bo tylko prawda może
Złączyć lub rozdzielić nas w życiu.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018. 03. 17 

Co czytam - Głos w wietrze -pierwszy tom trylogii " Znamię lwa"

Dlaczego to akurat czytam?
Ponieważ interesuję się początkiem
chrześcijaństwa, a zwłaszcza
w takim państwie jak Cesarstwo Rzym,
które przejęło to co najcenniejsze
od podbitych państw i trwało
przez wiele lat.

Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018.03.16

Brzemię ponad moje siły

Chciałbym uciec do Ciebie Boże

Miałem to szczęście zobaczyć Cię

Już jako dziecko matka mi pokazała

Ten krzyż, który niosła i ja poniosę.

Brzemię ponad moje siły

Już jako dziecko dźwigałem je

Chciałem, lecz sił zabrakło

Bo po co gdy jest się nikim.

Przedmiot przechodzi z rąk do rąk

Podmiot ma w sobie obrońcę

Lecz bez wsparcia jest nikim

Zamienia się w przedmiot.

Jakże tak może być

Pytałem się sam siebie

Spojrzałem w lustro

I zobaczyłem podmiot to Ja byłem.

Skąd tyle siły miałem w sobie

By przetrwać i żyć spokojnie

Miałem bo uwierzyłem w siebie

Ze z biegiem czasu będę podmiotem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.12

Kim ja jestem

Więcej światła wołało serce
Oświeć moje myśli
Szarpiem się w mgle
A oczy nie widzą
To co inni widzą.

Kim ja jestem
Jeżeli nie znam siebie
Kim ja będę
Jeżeli nie poznam siebie
Tak wołało moje serce.

Powoli powoli odsłoń zasłony
Pozwól napełnić się światłem
I myśl, że przecież myśli
To jeszcze nie ty jesteś
Tak radziło mi moje serce.

Teraz rozumiem po wielu latach,
Że myśl to nie czyn
Wszak zrozumiałem siebie,
Że czyn mówi kim jesteś
Taki rezonans brzmiało sumienie.

I tak od serca do sumienia
Jedność powinna być
Wszak wiem, że poto mi żyć
By jedno z drugim
Nie łamało mi życia.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018. 03. 11

Edyta Geppert - Ty, Panie (Thou, Lord)

Matczyny grosz

Poniosę ten krzyż
Wołało serce matczyne
I dziecku oddam to co najcenniejsze
Modlitwę o szczęście dziecka,
Który było moim życiem.

A gdy ten krzyż mój
Do ziemi mnie przygniecie
To oddam to co
Nic nie warte,
Lecz podniesie na duchu jego serce.

Dziecko moje bacznie mnie obserwuje
Bo wie to co ja nie wiem
Lecz kiedy oddałam grosz na tacę
Wtedy widzę uśmiech na jego twarzy
I mocniej chwyta mnie za rękę.

I tak szliśmy aleją w parku
Trzymając się za ręce
On nic nie mówił tylko prosił
Bóg jest miłością jak twoje serce.

A ja lody mu kupiłam
Słońce prażyło nie miłosiernie
Lecz cichutko się modliłam
Boże bądź dla mnie miłosierny
Jak serce dziecka, które będzie samotne
Be ze mnie.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018. 03. 07

Myślę więc jestem

Stuk puk stuk puk
Tyka serce, jeszcze żyję
Myślę więc jestem
Obecny tu i tam i wszędzie.

To ważne dla mnie i innych
Dlaczego nie pytaj
Sam się domyśl
Przecież jestem obecny u innych w sercu.

Ja wiem, że kiedy ogień mój płonie
I ciepłem otaczam tych co im zimno
Wspierają mnie i ja ich wspieram
Na tym padole ziemskim.

Bo przecież każdy to wie,
Że jeśli dam serce swoje
To miłość moja to sprawi,
Że otrzymam od innych to co im dajem

A jeźsili zapomną o mnie
Mimo to że byłem dawcom
To wiem, że jeśli mnie braknie
Wtedy pustkę zostawię po sobie
U tych którym oddałem serce.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018. 03. 07 

Melodia nam tylko znana

Spójrz tam na szczycie gór

Mieni się w słońcu flaga

Biało – czerwona trzepocząc

Na drzewcu wolności lud.

Widok przyjemny dla oka

Wpatrywać się można bez przerwy

Przenosi dźwięki trzepocząc

O bohaterach takich jak My.

Melodia nam tylko znana

Ta która wypływa z niej

I tak się miesza z tym co słychać

Co wydobywa się z Nas.

A gdy połączą się dźwięki

To siła wzrasta w Nas

Ze sami już nie wiemy

Kto śpiewa a kto gra.

Uwierzyć można w jasną treść

Ona pięknieje a my razem z nią

Nie ma odwrotu gdy razem z nią śpiewasz

Śpiewając Jeszcze Polska nie zginęła...

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.03.01