Pewnego razu spotkałem

Wstałem wcześnie rano

Kawę zrobiłem i wypiłem

Wyglądnąłem przez okno

I zobaczyłem Pana Mocarza.

Działał na mnie jak płachta czerwona

Która wyzwalała wściekłość

Dlaczego to wam powiem.

Pewnego razu spotkałem

Pana Mocarza na śmietniku

Gdy wyrzucałem śmieci do śmietnika

Pytam się co Pan tu robi

A on na to bezczelnie mi odpowiedział

Jestem szanowanym przedsiębiorcą

Firmę mam i dość duży kapitał

Pracuję tak by się nie przemęczać

Od godziny 4 lub 8 do 19

Mój rejon to Pana osiedle

A mój kapitał bierze się

Z tego co pan wyrzuci tu do śmietnika.

Od słowa do słowa i wyobraźcie sobie,

Ze zaproponował mi pracę

Na pół etatu z pensją godną

Mnie, czyli intelektualisty.

Oczywiście poważnie podszedłem

Do propozycji i już miałem

U niego pracować gdy nagle

Zadzwonił telefon z zagranicy

Czy brakuje mi na życie.

Ja skromnie odpowiadam,

Ze ciężko mi, że liczę grosz do grosza

Ale daję sobie radę

Ponieważ jestem inteligentny

I potrafię przystosować się

Do tych warunków które są obecnie.

Jak to Pan Mocarz usłyszał

Tak zaczął mnie przepraszać

I mówi Panie szanowny ja nie chciałem

Gdybym wiedział, że Pan taki mądry

To bym nie proponował Panu posady u mnie.

Ja oczywiście głowę zadarłem do góry

I mówię wprost Pan to ma głowę

Ja szukam muzy, a Pan znajduje pieniądze

Tam gdzie ja tylko raz w tygodniu przychodzę

Aby wyrzucić to co skonsumuję...

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.04.04