Powstali z klęczników

Ruch na niebie gwiazdy świecącej

Zaświecił jak ogarek w górniczej lampce

Błysk w oczach źrenicy czarnej jak węgiel

Oznajmił, że przyszedł dzień powstania tych

Co swój kraj uważali za ubezwłasnowolniony.

Powstali z klęczników nim zabłysnął dzień

Pisali ten jeden werset na biało czerwonym płótnie

Nim zorza się zaświeciła już dzień się wypełnił

Tym solidarnym zrywem przeciwko tyranowi,

Który szargał imię święte Polski Niepodległej.

Kopalnia wiedzy tej zwykłej prostej jakże wymownej

W której odkryli ten symbol Polski ukryty w diamencie

Wyszlifowanym pracą wielu pokoleń skamieliną węgla

Śpiewając pieśń Boże Ojczyznę wolną daj nam Panie.

Stanął mur przed nimi, lecz przecież kruszyć umieli

Nie straszna była im broń, bo byli zahartowani

Jak dłuto które wykuwa w drewnie genezie

Ten pomnik który przez ich walkę wykuli

Ku pamięci naszych braci poległych

Za Polskę Niepodległą.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2007.II.17 / 9.XI. 2016