Przebudzenie i szok

Śpię spokojnie

Niech sen nie obudzi mnie

Niech przyśni mi się

Rajski ogród szczęśliwości.

Przechadzał będę się w nim

Wśród rajskich ptaków

Idąc ścieżką wiecznej miłości

Jaką pragnąłem zawsze

A kiedy źle pomyślę

To przecież Bóg jest,

Który skarci mnie jak dziecko,

By wyprostować mi ścieżkę

Odwieczne pragnienie moje jest,

By nie brać winy na siebie

Móc decydować jak Bóg

Lecz po co jak jestem nagi

Nagi i ubogi w szaty

Staram się szyć ubranie

Coraz bardziej pokryte warstwami

Tak grubymi, że sam pogubiłem się

Odkryć, zasłonić moje utrapienie

Krzyknąć lub przemilczeć moje cierpienie

Jestem na rozdrożu dróg,

Którą wybrać drogę dla swojego dobra?

Przebudzenie i szok, obudziłem się

Teraz wszystko jest takie ludzkie

Jestem nagi wobec siebie

I nic już mi się nie wydarzy.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.02.14

Czasami zastanawiam się dlaczego człowiek nie może być taki jak Bóg, choć dąży do tego. Odpowiedź możemy znaleźć w czwartej zwrotce wyżej napisanego wiersza. Czytamy „Odwieczne pragnienie moje jest, By nie brać winy na siebie Móc decydować jak Bóg, Lecz po co jak jestem nagi.” Wydawało by się, że to nie prawda ponieważ „Nagi i ubogi w szaty Staram się szyć ubranie Coraz bardziej pokryte warstwami Tak grubymi, że sam się pogubiłem.” Rzeczywiście pogubiliśmy się w tym maskowaniu samego siebie. Mówi się, że tylko dzieci są prawdomówni i mówią to co myślą. Ale to barbarzyńcy i nie można brać od nich przykładu. Dlaczego tak się maskujemy i ukrywamy prawdę o sobie. Dlatego że myślimy i chcemy pokazać nasz wizerunek taki jaki sobie wyobrażamy, a nie taki jaki jesteśmy. Wiąże nas również zasada, że nie mówimy wszystkiego ponieważ musieliśmy być porównani do zwierząt i już byśmy zagubili człowieczeństwo. Również maskujemy się dlatego, że nie wiemy jaki jest Bóg, a tylko mamy wymyślony wizerunek. Dlatego nie możemy czasami zrozumieć naszego Boga kiedy wydaje się nam, że On ma wpływ i na człowieka i na świat jaki nas otacza. Mówimy przecież każdy się stara zarówno w postawie fizycznej jak i w rozumowaniu dorównać wzorcowi człowieka, który to wzorzec zmienia się proporcjonalnie do rozwoju człowieka. Jednak mimo rozwoju człowieka jesteśmy nadzy dlatego, że potrafimy laboratoryjnie wywołać reakcje u człowieka i potem je wprowadzić w życie. Niestety „Przebudzenie i szok.” i tylko miejmy nadzieję, że będziemy mogli wprowadzić u nas hamulce w dążeniu do szczęśliwości nie za wszelką cenę.

Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.02.14