Imieniny

Trochę mi wstyd,

Ale wpierw były urodziny

Takie skromne i rodzinne

Dla moich przyjaciół,

Którzy wiedzą, że każdy jest dzieckiem

Kiedy ma się więcej niż 50 lat.

Tortu z świeczkami nie było

A tylko dlatego, że brak było

Wnuka, który by zdmuchnął

Ogień życia przeżytego

Jaki przeżyłem przed 50

Na tym świecie z rodziną

Urodziny minęły ja trochę starszy

I tak choć się nie chce

To muszę się do wszystkiego zmuszać

Mimo tego postanowiłem

Urządzić imieniny dla przyjaciół

Oraz z rodziną w moim mieszkaniu.

A kiedy przyszedł dzień imienin

Ja nie ogolony będąc

Bardziej męski nisz jestem

Przyjąłem gości kawą i ciastem

Oraz mocnym trunkiem z procentami,

Który miał nas wszystkich rozweselić

Koniec końcem imieniny dobiegły końca

Goście rozweseleni pożegnali się

A ja ze stertą garów musiałem się uporać,

By wszystko wróciło do normy

Jak było kiedy byłem sam w swoim mieszkaniu

Którego pilnował pies odwieczny mój przyjaciel.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.02.10