Teraz wiemy

Spękana ziemia
Słońce praży niemiłosiernie
Wody brak i ty zemną
Idziesz przez pustynię
Niczym karawana zbójników.

Niepokój i ten lęk
Przed tym czy dojdziemy
Choćby do oazy
Aby przeżyć
Ten trud, który wyznacza cel.

A kiedy słońce zajdzie
I odpoczniemy w oazie
Aby nabrać sił,
Lecz nie do przetrwania,
Ale do życia na pustyni.

Tak teraz wiemy, że los
Może rzucić nas
Tam gdzie cisza panuje
A ludzie żyją już nie dla innych,
Ale dla siebie, by godnie przeżyć
Tą ostatnią godzinę swojego życia,
Które kończy się i zaczyna płaczem.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.30

Barbarzyńcy są wśród nas

Powiem wprost
Barbarzyńcy są wśród nas
Niby grzeczni i uprzejmi,
Lecz gdy przyjdzie
Co do czego
To zasłaniają się
Swym statutem pokrzywdzonego
Lub wywyższonego
Przez kogo
Nie powiem
Dlatego milczę,
Bo czasami nic nie mówić
To mniej krzywdy
Sobie i innym można wyrządzić.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.29

Dokąd biegliśmy wtedy

Rozmyło morze ślady na piasku
Kiedy biegliśmy wzdłuż brzegu
Nie patrząc na lot mew,
Które szybowały nad nami
Jak orzeł nad gniazdem.

Dokąd biegliśmy wtedy
Gdy wiatr nam wiał w plecy.
Cieszyliśmy się jak dzieci,
Ze tempo nabrało rozpędu
Ku wyznaczonemu celu.

Nie ma
Myśleliśmy
Zapomnieliśmy
Już za późno
Teraz wiemy,
Ze oszukiwaliśmy się na wzajem.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.28

Książka dla aktorów i nie tylko - poleca

Augusto Boal pisze, że teatr narodził się wtedy kiedy człowiek zobaczył swoje odbicie. Pisze również, że każdy może być aktorem zarówno zawodowym jak i amatorskim. Resztę nie zdradzę ponieważ dopiero zacząłem czytać i nie wiem co napisał, ale dlaczego czytam zapytacie, dlatego, że napisałem sztukę i teraz muszę aby nabrała rzeczywistości obrazowej i uczuciowej na scenie teatru. Ponadto aktorzy amatorzy z DDPS Sudolanie pragną jak bohaterzy Boal przeżyć przygodę z teatrem i poczuć się prawdziwymi aktorami, aby móc powiedzieć swoim wnuką " no i co jeszcze nie idę w odstawkę i nie mam zamiaru spędzić resztę życia na fotelu przy telewizorze"

Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.25

Tak każdy polityk próbuje

Każdy myśli jak żyć

Każdy myśli jak przeżyć

Każdy myśli jak zarobić,

Każdy chce być zadowolony

I być bogaty.

Lecz nie ma mocnych

Od polityka

Gdy trzeba mówić

By wszyscy byli zadowoleni

A On bogaty

Tak każdy polityk próbuje

Balansować na linie mówiąc

Idę trzymając się powietrza,

Abym mógł spokojnie oddychać.

Czasami poeta napisze

Kilka wierszy,

By udowodnić,

Ze natchniony

Nie bacząc czy mu zapłacą,

Lecz szczęśliwy bo wieszcz.

Lecz nie ma mocnych

Od polityka

Gdy trzeba mówić

By wszyscy byli zadowoleni

A On bogaty.

Tak każdy polityk wie,

Ze trzeba być głupcem,

By wszyscy byli zadowoleni,

A On zarobił na głupocie.

Czasami dziennikarz napisze,

Ze każdy jest mądry

Każdy jest rozumny

I liczy na poparcie ludzi

Aby mu zapłacili.

Lecz nie ma mocnych

Od polityka

Gdy trzeba mówić

By wszyscy byli zadowoleni

A On bogaty

Tak każdy polityk wie,

Ze trzeba być mówcą,

By o nim pisali

A on inkasował kasę.

Więc każdy myśli jak żyć.

Każdy myśli jak przeżyć

Każdy myśli jak zarobić

Więc ja wam powiem

Trzeba po prostu cenić się

Tak jak polityk i żądać

Zapłaty za swój wkład

Do działalności polityka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.04.25

Dziko rosnący tulipan w Polsce

Czasami się zdarza, że ktoś spłata figla, albo człowiek, albo natura. Jedno jest pewne, że
jest taka chęć u człowieka, aby przechytrzyć porządek ustalony przez człowieka lub naturę.
Mówiąc jednym słowem, zburzyć porządek w grze domino jest bardzo łatwo, ale odbudować go już jest trudniej.

Autor tekstu i zdjęcia Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.24

Poezja śpiewana

Im oddalasz się ode mnie
Tym bardziej pragnę
Przybliżyć się do Ciebie
Nie mogę być
Jak aktor na scenie
Grający taką sztukę
Jaką życie niesie.

Przez pryzmat
Diamentu ukrytego
W ludzkim życiu
Trzeba być świadomy
Jak łza dziecka,
Które poznaje życie.

Dorastać można
Wśród maków i zbóż
Ludzkiego pracy znoju
Tak życie uczy nas,
Ze nie ma zbioru bez potu.

A kiedy wierzba
Nachyli się ku ziemi
Wtedy pamiętaj,
Żeś rósł byś mógł
Wydać księgę swojego życia,
Którą pisałeś przez życie.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.22

Czasami warto

Lód roztapia słońce
Każdy to wie,
Lecz czy roztopi serce,
Które zamrożone jest
Od bólu jaki zadano mi.

Nienawiść nie pobudza krążenia
Zator zakrzepła krew
Czasami warto,
By być jak człowiek,
Który ma serce
Jak Anioł Gabriel.

Więc zapłacz póki możesz
Niech lica nabiorą barwy
Tej czerwonej, która świadczy,
Ze jesteś normalny i ludzki
Jak każdy, który przeżywa
Radość i smutek.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.22

Przebudź się

Śniłem sobie o kobiecie
Piękna była, lecz ubrana
Przebudziłem się
I spojrzałem na budzik.

Myślę sobie trzeba spać
Godzina jeszcze późna
Co mi tam
Będę śnił o kobiecie.





Wyłonił się obraz
Jeszcze piękniejszy niż był
Zamiast kobiety
Widziałem anioła,
Który śpiewał tą pieśń.

Przepiękne włosy miałam,
A lśniły w słońcu
Jak złoto
Tak Bóg nadał mi kształtu,
Ze uwiodłam nie jednego
Bo nazwano mnie kobietą.

A z oczów blask mi bił
Niczym diament w pierścieniu
Tak trzeba żyć,
By wiedzieć dla kogo
Chce się żyć.

Przebudziłem się
Dźwięk w uszach mi brzmiał
To budzik dzwonił
Przebudź się
Nie pora na sen,
Lecz trzeba zacząć żyć
Z nowym dniem.

Autor zdjęcia i wiersza Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.20

A Ja uciekałem

Zamknij za sobą drzwi

Mówiłem, mówiłem, mówiłem

Nie zaprzeczaj!

Oczy wlepiłaś we mnie

I słuchałaś

I co i nic

Nie dotarło do Ciebie,

Ze zostawiam za sobą

To co przeżyłem z Tobą.

Więc po co te kwiaty

Gdy zwiędną

Niczym wyschły strumyk,

Który żył

Licząc na chmury

Takie które opływają w deszcz.

Ja wiem

Ty żyć be ze mnie

Nie potrafisz

Ja wiem

Ty zarabiałaś

Ja wydawałem,

Ale na miły Bóg

Nie ma róży bez kolca

I nie ma miłości

Bez wspólnej zgody.

Tak życie nauczyło mnie

Uciekać przed złem

Tak matka i ojciec

Mnie wychowali mówiąc

Nie daj się syneczku

Przecież opoka masz w nas

A Ja uciekałem

Przed siebie

Zamykając zamek

I mówiłem

Ja dużej nie wytrzymam

Ja nareszcie chcę

Decydować o sobie

Ja chcę kochać i być kochany

A matka tylko

Pukała, pukała, pukała

Pytając się mnie

Czy już doszedłeś do siebie,

Przecież wiesz, że opoka

To twoja rodzina

Przecież wiesz, że nie ma

Miłości bez zrozumienia

Pukała, pukała, pukała

I do tej pory puka

Choć umarła na raka

I co!, tylko ojciec pozostał

Z bólem w sercu

A Ja

Pukałem. Pukałem, pukałem

I mówiłem

Tato daj spokój

Przecież wiesz, że opoka

To rodzina

Przecież wiesz, że nie ma

Miłości bez zrozumienia

A on otworzył drzwi

I powiedział

To nic to nic

Serce boli, jak boli,

Lecz uwierz mi

Ty odejdziesz o de mnie

Ja zostanę

Tak serc boli

Gdy widzę Cię

Taką jak żonę moją

I uwierz, że kocham Cię

Wpatrzyłem się w niego

I ryczę niczym

Matka za swoim dzieckiem

Tak cierpię

Wymusiłem uśmiech na twarzy

Ten wyuczony

Przed lustrem,

A kiedy zasypiam

To błądzę myślami

Między tym co planuję

A życiem z Ojcem.

Mówiłem, mówiłem, mówiłem

Więc zostaw mnie w spokoju

Ja nie dojrzałem

Do miłości z tobą

I uwierz mi

Nie mam lęku

Przed znanym

I nie ma przymusu

Gdy się znamy.

Więc zamknij

Za sobą drzwi

I zostaw mnie

W spokoju

I uwierz mi,

Ze kochać

To nie znaczy brać,

Lecz dawać

Ja tak nie potrafię

Idź i zamknij za sobą drzwi

I nie pukaj już.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.04.09

Dopiero zrozumiałem

Unikałaś mnie
Z mojej winy,
Lecz tak naprawdę wiem,
Ze nie dałem Ci
Tego co pragnęłaś
Dopiero zrozumiałem
Gdy zobaczyłem
Bukiet tulipanów
Który położyłaś
Na stole swym.
O dający ciepło
Temu co bliskie
Jemu sercu
Barwy miłości
Wspólnych kolorów.



Autor zdjęcia i wiersza Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.18

Tajemnica tkwi w zakupie

Kupiłem patelnię
Nie chwaląc się w sklepie
Niby nic, ale patelnia
Firmy nie wymienię,
Lecz sprawdzona na kuchence indukcyjnej.

Promocja, lecz nie patelni
Tylko tej biednej kaczki,
Która dożyła, nie znam wieku,
Lecz skończyła w supermarkecie
Swą karierę bycia kaczki.

Teraz widząc ten kawałek mięsa
Postanowiłem upiec
Nie zgadniecie
Na patelni na kuchence indukcyjnej.
Tajemnica tkwi w szczególe
Garnka do kuchenki indukcyjnej,
Który miał ładną przykrywkę.

Kucharzem byłem znakomitym,
Lepszym od kucharki
Ponieważ Ona zaproponowała
Rosół z kaczki
Ja natomiast się sprzeciwiłem
I upiekłem ją na patelni
Na kuchence indukcyjnej.

Gościom bardzo smakowała
A i psu się dostało
Taki kaczki los,
Ze jak nią się nie zachwycisz
Póki żyje
To docenisz jedząc ją.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.15

Wyznanie

Dziś, a może  jutro
Na pewno kiedyś
Przyjdzie taki czas,
Ze powiem sobie
Pora kończyć książkę
O ludziach,
Którzy przeżyli horror.

Cierpienie nie jeden ma wymiar.
Męczeństwo nie jedno ma przeznaczenie,
Lecz zawsze chodzi o walkę,
Tych którzy przeżyli horror.

Czasami myślę czy warto
Pisać o ludziach takich jak my,
Którzy przeżyli drogę horroru,
By udowodnić, że przetrwamy
Za wszelką cenę.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.15

Imieniny Pana Rysika

Napisałem jedno aktówkę, o którą prosili mnie seniorzy z DDPS z Krakowa mieszczącego się na
ul. Sudolskiej 7a

Fragment,
Wchodzi na scenę Wanda i mówi;
Otaczasz się starymi meblami i rzeczami. Jednak czuję do  nich sentyment i nie tęsknię za nimi.

Pan Rysiu bierze z flakonu kwiatki i wręcza łodygami do góry klęcząc przed Wandą mówi;

Słodka moja czekoladko tyś słodka jak kakałko, wyjdziesz za mnie dziś?

........................................................
..................................................
..................................................
Reżyser mówi;

A cóż Pani się urwała jak kogut bez jaja. Jeszcze nie pora aby Pani śpiewała.

..............................................................................
................................................................
...........................................................
Reżyser;
Dość tego! Ja dłużej nie wytrzymam. Zamiast kabaretu zrobiliście prywatne przyjęcie na scenie.
Zegnam was. Próba we środę.
............................................................................
..............................................................
................................................................

Autor jednoaktówki pt: "Imieniny Pana Rysia" Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.13

Leonard Cohen-metamorfoza-

Leonard Cohen

metamorfoza

Czasami wysłucham

Czasami posłucham

Czasami zaśpiewam

W rytm muzyki,

Która łączy

głos i melodię

Metamorfoza

To nie tak,

Ze znajdę

inny świat

To nie tak,

Ze znajdę

Inne wcielenie

Lecz popłynę

Jachtem przez morze

Może powrócę,

Lecz po co?

Jak zostawiłem

Za sobą

Mój głos i muzykę,

Która

Towarzyszyła mi i wam

przez moje

I wasze życie.

Więc płynę

Żagiel nabrał wiatr

I już nie ma powrotu

Do przystani

Mych lat

Tak to w życiu bywa,

Ze gdy wybieramy się

W ostatnią podróż

To zostawiamy za sobą

Ten płacz i krzyk

I tą nadzieję,

Ze pieśń zanucicie

Na jachcie

Płynąc przez morze

Może dogonisz mnie

Może spotkamy się

Na morzu metamorfozy

Przeistoczenia się

Ciała w muzę,

Która zostawiam wam,

By zagościła w waszych sercach

Jak Ja

Kiedy śpiewałem wam

A Wy

Biliście mi brawa.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.04.09

Przeceniasz mnie

Przeceniasz mnie

Jak przekupka
Targujesz się
I o co kochanie,
Ze mleko rozlane
Przypaliło się
I co!
Nie wypijesz
Więc dam kotu
I nie miaucz
Tylko mrucz,
Ze kotką jesteś,



A Ja będę
Twym kocurem
I jakość przejdziemy
Przez życie
Razem wspólnie.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.08

Każdy wspomina

Skrótowo myślę

Nie wysilam się wcale

Chciałbym rzec

Wszystko zapomniałem.

Lecz kiedy trzeba

To książkę pamięci otwieram

I szukam obrazów

Oraz opisów dla nich.

Teraz wiem, że tak trzeba

To nic myślę sobie

Każdy wspomina

Jak kataryniarz

A ja w śmiech

I na kozetkę proszę

Do mojego analityka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.04.07

Jak kameleon

Usta miałaś czerwone

Jak owoc z mojego sadu

Oczy czarne jak węgiel

Jak węgiel z piwnicy mojej

Lecz najbardziej podobały mi się

Twoje policzki,

Które nabierały barwy

Jak kameleon

Do sytuacji jaka jest przy Tobie.

I choć nie wiem

Czy atakujesz

Czy bronić się będziesz

To przecież

Gdy znam Ciebie

To wiem,

Ze nie opuszczę Cię.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.04.06

Emaus na Salwatorze-Kraków-Polska

                                                    Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk
                                                                Kraków 2015.04.06

Smacznego jaja

Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk - Kraków 2015.04.04

Tak w życiu bywa

Palec na ustach
Zmowa milczenia
Chciałoby się powiedzieć
Chciałoby się krzyczeć
Lecz nie mogę.

To nie strach
To nie lęk,
Lecz zwykła tolerancja,
Ze są inni ode mnie.

Nie przysięgałem
Nie obiecałem
A jednak milczę
Dlaczego?
Nie została naruszona granica
Między dobrem a złem.

Można wybaczyć
Można zrozumieć
Kiedy serce nie boli
Mimo, że dotyczy osoby,
Która jest mi bliska sercu.

Tak w życiu bywa,
Ze czasami można przemilczeć
Dla zawiązania więzi,
Ze łączy nas sekret,
A jednak już
Nie zadzwoni głuchy telefon
Zniekształcając fakty.


Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.04.03

Alleluja, Alleluja, Alleluja

                            Spokojnych, radosnych i rodzinnych 
                      Świąt Wielkanocnych życzę wam.