Ja sam nie wiem coś ty zrobiła dziewczyno!

Zasłuchałem się i uśmiechnąłem się

Mimo, że byłaś taka pewna siebie

Wspominałaś uciekałaś do tych dni,

Które były już historią naszą

Taką którą można było oceniać i karać.

Ja sam nie wiem coś ty zrobiła dziewczyno!

Przeszło minęło jak wiosenny powiew

I tylko się zastanawiam czy warto było

Kochać i otwierać się na ociesz

Jak drzwi, które są od mojego mieszkania.

Ja wiem wszystko wiem miłość zamieniasz na chemię

Teraz twierdzisz, że kochałaś mnie jak siebie

A ja jak zbity pies uganiałem się za tobą

Myśląc o tym co ty uważałaś za miłość

A ja za chwile które łączą na jedną noc.

Nie mnie sądzić ani tobie o historii przeszłej

Chciałaś weszło na wokandę i co! oceniają nas już inni.

Wstydzę się lecz ty tego nie widzisz pewna jesteś

Jak wtedy gdy się poznaliśmy w biedzie

Chociaż po pierwszym dniu już wiedziałaś, że odejdziesz.

Wybacz ale ty jesteś kobietą niestety same chcieliście

Emancypacji i zrównaliście się z mężczyznami

Jak brylant ze złotem oszlifowany przez związek,

Który zrównał mężczyznę i kobietę w te same artykuły.

Jakie to wiedziałaś gdy oceniano nas w sądzie.

Pożegnać nadszedł czas łzy nie uleję nad kieliszkiem

Wybacz teraz muszę posprzątać ten śmietnik,

Który zrobiłaś w mojej kuchni i zacząć od nowa

Żyć jak mężczyzna, który uwierzył kobiecie

Ze Ona jest mądra jak mężczyzna.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.10.31