Wybacz, już postanowiłem

Karetka na sygnale

Przemknęła koło mnie

Serce zabiło mi mocniej

Żeby tylko nie do niej.

Kwiaty wiozłem dla niej

Chciałem podziękować za wszystko

I kochać się i kochać się

Aż do rana.

Trzy razy zapukałem w drzwi

I nic! Drzwi zamknięte prze de mną

Jeszcze raz zaryzykowałem i zapukałem

I czekałem czekałem i nic!

Smutno, lecz postanowiłem

Kwiaty zostawić na progu

Czerwone tulipany, dzisiaj kupione

I się upić upić aż do momentu...

Gdy tak ulewałem łzy

Po szóstym kieliszku

Nagle zadzwonił telefon

Odebrałem i usłyszałem jej głos.

Wybacz już postanowiłem

Nic nie mów

Nie chcę wiedzieć, żegnam

I wyłączyłem komórkę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.10.04