Musimy jak ptaki powracać do swych gniazd

 

Uwierz uwierz, że czas jest osłodą moją

Więc otrzyj łzy nie czas na ból

Ja wiem, że żegnać przyszło mnie,

Lecz uwierz, że miłość zostanie

W naszych oczach i snach

Choć będziemy oddaleni od siebie kilka mil.

Musimy jak ptaki powracać do swych gniazd

Choć czas nie jest łaskawy dla nas

Lecz tu jest nasze miejsce

Gdzie byliśmy szczęśliwi za młodych lat

Gdzie był nasz dom i w nim miłość

Tak pamiętna jak pierwsze słowa rodziców.

Choć łzy lecą jak deszcz z nieba

Zawsze pamiętam i będę pamiętał

To co było w nas gdy byliśmy szczęśliwi

Gdy radość była w nas jak pierwsze kroki

Stawiane pośród tych co kochałem

Na wiele długich lat choć czas oddzielił nas.

Uwierz, że wrócę za rok lub dwa

A kiedy matka moja zapłacze

To więc, że nie wrócę

Bo miłość pozostawiłem tobie

Tak jak ostanie pożegnanie was.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2021.08-07