Tak miłość to sprawiła

Niewielkie drzewko

Rosło w ogrodzie

Lubiłem pod nim

Odpoczywać i czytać

Pewnego razu

Ptak usiadł na gałązce

I świergotać zaczął

Jakby chciał coś powiedzieć

Gdy skończył swą melodię

Odleciał skąd przyleciał

A Ja Poeta zamyślony

Zacząłem układać wiersz...

O słodkie myśli moje

Upiększone natchnieniem

Wyrazić nie sposób

To co chce m powiedzieć

Tak miłość to sprawiła

Że widziałem to co chciałem

Gdziem nie spojrzał na nią

Ona zawsze była mym odkryciem

Jej oczy błękitne

Jak Ocean spokojny

Nie ma fali zburzonej

Ani wirów zdradliwych

Usta wyrażają słodycz

Jak maliny kuszące

By je zjeść póki świeże

I cieszyć się, że jeszcze mogę

Lice czerwone jak jabłka dojrzałe

I im bardziej się przyglądam

Tym kolor nabiera ostrości

Jakby były na słońcu

Zawstydzony spojrzałem niżej

I jeszcze niżej

I już nic nie mówiłem

Tylko zbliżyłem się do niej

A kiedy pozwoliła

Byłem szczęśliwy

Że i Ona patrzyła

Jak Ja na nią z miłością.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.02.04