Ja ze swej strony obrońcę powołam

Jakże serce boli

Łzy z oczów wyciska

Daje powody do myślenia,

Że jestem tu na ziemi

A potem mnie nie ma.

Jakże moja Dusza pragnie

Opuścić to ciało

Jakże moja Dusza pragnie

Osiągnąć to co jest doskonałe.

Jestem spokojny choć wre we mnie,

Że jestem a płaczę nad sobą

Coś nie tak zagłuszam myślą,

Że przecież spotkam się z Tobą

I zobaczysz mnie takim jakim jestem.

Śmieszne się to wydaje

Wszak powiedziano,

Że wiesz o mnie wszystko,

Lecz wybacz Boże wolny jestem

I wiem, że wolność chroni mnie przed Tobą.

Teraz gdy zbliżam się ku Tobie

I schylam kark do ziemi

Nie proszę o łaskę dla mnie

Tylko o uczciwy proces.

Ja ze swej strony obrońcę powołam

Zwie się Ona Wolność

I wiem, że bronić mnie będzie

Tak jak Ciebie Boże w Twoim jestestwie.

Testament kończę wierszem napisany

I nic mi już nie przychodzi do głowy

Może się mylę, może mam rację

I nic się nie zmieni dopóki żyję

A kiedy umrę nic już nie powiem

o sobie i o Tobie Boże.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.02.22