Życie sobie ułożyć jak królowa dworu

 

Jakaś zagubiona inna jesteś

Nic cie nie cieszy i milcząca

Wydaje mi się, że Boga szukasz

Nie myśląc czy będziesz szczęśliwa.

Chciałabyś wznieś się do góry do Nieba

Sięgnąć chmur i się nie bać

Siebie samej i tych co widzą

W tobie odmianę i przemianę w inną.

Na-łuk to rzecz przeklęta tym bardziej życia

Już od dziecka pragnęłaś i tak chciałaś

Życie sobie ułożyć jak królowa dworu

I żyć w tym bajecznym świecie, aż do końca.

Ja wiem, zaraz mi powiesz świętoszek

Wszystko ma pod kontrolą i się nie boi

Że gdy trybiki mu się przestawią to

Dalej będzie taki jak być powinien.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.11.20