Jeszcze nadzieja w nich jest

 

Jeszcze nadzieja w nich jest

Usta nic nie wypowiedzą

Oczy nie zabłysną

Ręce plotą te znaki- pomóc

I szok to może być moje dziecko.

Strach niczym obraz zapaćkany

Wydawało by się, że wielkie dzieło

Stworzenia człowieka

I szok czy warto mieć dziecko.

Loteria niczym czekanie na bingo

Wygrana, a jedna coś im nie wyszło

Co robić to nie moje dziecko

I szok będzie żyło nawet po ich śmierci.

Nie pytają nie wzywają nie klną

Może wyprostują los póki kochają

I zrobią wszystko by pomóc

Temu nieszczęściu.

Ręce opadają cuda cuda się nie zdarzają

Wszystko nabiera normalności

Przyzwyczaili się do teraźniejszości

I już wiedzą, że miłość nie wystarczy.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2024.12.04