Troszeczkę poważniej o wspólnym życiu

Rozkwita mak-kwiat

W naszym sercu znak,

W nim kochamy się

Jak dwa gołąbki

Złączone obrączką

Naszych zjednoczonych serc.

Kto kocha nie błądzi, kto kocha rozumie,

Kto kocha liczy na wspólny los.

Wśród gaju oliwek mądrości życia

Przeżytych wspólnych trosk.

Co zwie się życiem wspólnym

Naszego życia-drogi miłości szlak

Przez zakręty wspólnych trosk

Łączących przeżycia nasze

Przez wylanie łez by dopasować się.

Kto kocha nie błądzi, kto kocha rozumie,

Kto kocha liczy na wspólny los.

Wśród gaju oliwek mądrości życia

Przeżytych wspólnych trosk.

Nie załamujemy się! Nie przeklinamy się !

Nie mówimy nigdy że zapomnieliśmy się !

O tym co najdroższe w sercu naszym

Wspólnym wychuchanym wypieszczonym

Niemowlakiem naszej krwi

Kto kocha nie błądzi, kto kocha rozumie,

Kto kocha liczy na wspólny los

Wśród gaju oliwek mądrości życia

Przeżytych wspólnych trosk

Teraz wspólnym życiem idziemy

Przez zboże naszych plonów miłości

Ku temu co skarbem jest

Mak czerwony ozdabiający łan zbóż

Naszej wspólnej pracy

Przez złączenie ściśniętych serdecznych rąk

Wspominając jak wyrastał mak-kłos

W pszenicy chleba naszych rak

Kto kocha nie błądzi, kto kocha rozumie,

Kto kocha liczy na wspólny los

Wśród gaju oliwek mądrości życia

Przeżytych wspólnych trosk.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2006.XI.11 poprawiony w dniu 2015.01.12