To przecież kochają jak My

 

To przecież kochają jak My

Jej łagodny uśmiech

Rozpromienia atmosferę

Czuć zapach młodości,

A w powietrzu wirują

Motyle wypełnione wiosną.

Jej suknia utkana

Z jedwabiu, przylega

I wydawałoby się, że

Widzi się akt miłości

Wyrzeźbionym w białym marmurze.

Jedno jej słowo lub gest

Porywa do wiary w siebie,

Że można obcować z nią

I cieszyć się, że z nami jest

Kobieta o niebieskich oczach.

A jeśli już mówić o kobietach

To przecież kochają jak My

Mężczyźni lubiący się w wizażu

Namalowanym w obrazie

Takim jaki widzi się we śnie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2023.09.09