Utkany wiersz

 

Utkany wiersz

Jakże to jesteś i nie ma Cię

Choć świat nie wyparł się Ciebie

Dla jednych i dla drugich

Jesteś kim jesteś bez lęku,

Że można żyć z Tobą i bez Ciebie.

Odrzucić lub uwierzyć w Ciebie

To takie proste jak cykl pór roku

Wiosna, lato, jesień, zima

I znowu od początku przeżywam.

Nie zbawię świata, lecz pragnę Ciebie

Bo przecież ktoś musi być mądrzejszy

Bym mógł czerpać z tej wiedzy

Dla siebie dla innych i dla dzieci.

Czasami myśl przychodzi nowa,

Że przecież człowiek wie wszystko

Lecz Ja wiem, że zostaje sam

Kiedy brak Ciebie obok mnie.

Wolność mi dałeś jak wiarę

I mogę wierzyć w to co chcę,

Lecz czasami gubię się jak mędrzec

Gdy nie mogę odpowiedzieć

Na moje i tych co wierzą lub nie.

Więc czas biegnie razem ze mną

A Ja ciągle tęsknię za Tobą,

Bo przecież pragnę być z Tobą

W twoim Królestwie po śmierci.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2023.09.26