Wtedy poczułem jak serce boli

Autobus przyjechał do Oświęcimia

Usiedliśmy przed ekranem

I wtedy przypomniała mi się

Droga krzyżowa na Kalwarii.

                   

                   &

Padał deszcz prosto z nieba

Szliśmy z tłumem

Po dróżkach kalwaryjskich

Przemoknięci do suchej nitki.

Wokół było słychać

Modlitwy głos i śpiew

Który za nas cierpiał rany...

Wraz z kazaniem na każdej stacji.

A kiedy przyszło całować schody

Idąc do góry na klęczkach

Wtedy poczułem jak serce boli

Chciałem uciec, lecz zostałem z tłumem.

Ryk samolotu nad drogą krzyżową

Zagłuszył śpiew tłumu

Nie było paniki

Wszyscy modlili się jednakowo.

                 &

Tak wróg to sprawił,

Ze człowiek przestał się ich bać

Zawierzył katom o ich człowieczeństwie

I poszli za nim na śmierć.

To może dziwne to może szok

Dla ciebie i mnie,

Lecz uwierz, gdy jest przyzwolenie

To nie ma ucieczki przed złem.

Teraz wiem ile trzeba mieć sił

By iść pod prąd gdy tłum cię niesie

To jest nadludzkie ja o tym wiem

Lecz uwierz, tak trzeba

Gdy zagrożone jest twoje życie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.09.01