Diament schowany

Na rozstaju dróg

Znak sam stał

Podparty kamieniem

Tak cenny jak skała.

A w tej skale

Diament schowany

Mieniący się promieniami

Których nikt nie zobaczy

Gdy trudu nie zazna

Mozolnej pracy.

Po bruku i na kolanach

Można iść

Do celu do-iść jak mnich

Tak wiara krzepnie w nas

Gdy znasz jaki to znak.

Raduje się serce

Raduje się z nim

Zem doszedł tam gdzie Ty.

Tu wybuduję dom

I figurę postawię

Matki Maryi i

Przez wypłakane łzy

Moich rodziców,

Którzy zostali

Tam gdzie znak postawili

Dając nadzieję

Ze można żyć.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.06.25