Światło i cień

 

Światło i cień idą w parze wraz ze mną

Któż by odgadnął gdzie Ja gdzie serce

Rozdzielić go można i w dzień i w noc

Choć zawsze towarzysz tam gdzie Ja jestem.

Nic nie zagłuszy bicie mego serca

Jednak można oddać tą cząstkę

Siebie wraz z tętn ę życia

W dzień lub w nocy dla innych i dla siebie.

Zrozumieć można łatwo tą przemianę

Gdy raz mocniej raz słabiej serce zabije

Przecież wierz, że czasami kto inny

Wywoła tą wichru namiętność lub zniszczenie.

Ile można wytrzymać dni i nocy

Jak i tak zawsze gotowe by bić

Raz słabiej raz mocniej

By przypomnieć się o sobie.

To nic i tak kiedyś przestanie bić

Lecz póki sił starczy warto zrozumieć,

Że można jak Chrystus upaść i podnieś się

I żyć w tym świecie takim jakim można być.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2023.02.20