No.., może coś warte
To twoje staranie,
Jak krople wody
Gaszące pragnienie
Kiedy miłość błądzi
A rozum szaleje.
Przyglądam się Tobie
Jak róży w ogrodzie
Zerwać bym chciała,
Lecz coś mnie wstrzymuje
To miłość do natury.
Cóż mi z tego,
Ze pokój wypełnię kwiatami.
Zapach będzie unosił się
W powietrzu
Jeżeli i tak przyjdzie czas
Posprzątać po tym
Co nie wykwita w naturze.
Więc przebacz mi proszę
Ze w miłość twoją
Nie zainwestuję.
Tak mówi mi serce moje
Kiedy nic nie czuję
Do ciebie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2019.03.02
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl