Byliśmy spragnieni

Mijają dni i noce,

Lecz zawsze pozostajemy

Uśpieni w tej miłości,

Którą bierzemy we dwoje

Jak życie gdy pragniemy żyć.

W ogrodzie w pogodny dzień

Zbieramy róże i kąkole

I pragniemy odrzucić

Cierń, który wbija się

W nasze życie.

Byliśmy spragnieni

Nic nie wiedząc,

Ze można brać

Owoc który dojrzewa w nas

Jak miłość rosnąca w wiosenny dzień.

A kiedy przeszliśmy

Pod szpalerem

W dzień naszej przysięgi

Wtenczas zrozumieliśmy

Jak bardzo myśl nas złączyła.

Nieuchwytna zwodnicza i tajemnicza

Lecz wyprostowana przez naszą miłość

Która dała początek ujściu pragnieniu

Ze można pić i pić i pić gdy chce się żyć

Jak ci którzy wierzą w szczęśliwe dni.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.04.11