Mieć tego promotora z łaski twojej

 

Matko od łez moich

Ile bólu jest twoich,

Że krzyż nosisz i kochasz

Tych ludzi co o nich pamiętasz.

Gdyż uwierzyli, że można

Ponieś krzyż za Syna

Którego się kocha

Mimo zmiennych dni w porach.

Wiosna lato jesień zima

I znów od nowa się trzyma

Ten krzyż, w moim sercu,

Choć można się śmiać w końcu

Że Bóg kocha tych co cierpią.

Przemiana warta jak kromka chleba

Ile można zyskać gdy trzeba

Pracować aby najeść się do syta

I nie bać się świata w którym wyrasta

Wiara w Syna po to by kochać już Boga.

I razem z nim obcować w Duszy swojej

Mieć tego promotora z łaski twojej

I myśleć o tych, których kochasz

Z nadzieją, że miłość scalasz

W kręgu rodziny, którą w sercu posiadasz.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2022.09.02