Samotność boli jak serce

Przez szkła widzę Ciebie

Jasną promienną i radosną

Chciałbym przywitać Cię

Razem z wiosną.

Wiosna ma na mnie wpływ

Tak jak dziewczyna koło mnie

W niej widzę barwy tęczy

W niej widzę to co myślę.

Każdy jej ruch i gesty

Akcentuje z mową

Chciałoby się powiedzieć,

Ze mowa idzie z urodą.

Lecz kiedy dotyk czuję

I ruch ręki stanowczej

Wtedy wszystko zamazane

Nie ma kolorów tęczy.

I tak balansuję między światami

Raz widzę wiosnę z kolorami

A kiedy szkła zdejmuję

Wtedy widzę ciemność w świecie umarłych.

Co mam powiedzieć?

Mojej dziewczynie

Gdy jestem w dwóch światach

Przecież nie zrozumie

Tego co ja doświadczam.

Samotność boli jak serce

Gdy jest zranione przez

Moją chorobę w jestestwie,

Lecz przecież na miły Bóg

Pozwól żebym był jednością

W świecie w którym żyję.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.06.24