Szarpię struny bez muzy

Dostroić struny powiadasz

Gdy życie bez sensu

Szarpię struny bez muzy

Uwierz mi jestem ubogi.

Bo cóż dano mi w tym życiu

Pajdę chleba i serdelek z musztardą

Odrobinę miłości i seksu

I nadzieję na lepsze jutro.

Szarpię struny muzyki chcę

Gdy ją usłyszę wtedy pomyślę

Gdy ją posłucham wtedy powrócą

Lata takie jak wymarzyła moja matka.

Nie ma i nie będzie

Mojego boskiego uniesienia

Gdy nie będę miał muzy

Z harmonią mojego życia.

Po cóż się pytam struny dostrajać

Trzeba z muzyką iść taką jak ja

Tą którą słyszę w sercu

A kto inny gra.

Kto kol-wiek wie

Kto kol-wiek słyszał

Kto kol-wiek tworzył

Muzykę bliską sercu.

Wtedy zrozumie życia sens

Wtedy zrozumie, że warto słuchać

Dla siebie i dla swojego ja,

Które jest w twoim sercu.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.06.13