Schodami do nieba

Krok po kroku idę

Schodami do nieba

Nie licząc stopni,

Ale mój Ojciec policzył

Budując stopnie do Nieba.

Trud wielki a i siły czeba

Góra wysoka a na końcu

Kościół przepustką do Nieba

Katolicki i wyniosły na górze

Jak proporczyk wbity na szczycie.

Osiągnąć szczyt to trud wielki

Wyżeczeń dużo, pokory i wiary,

Rodzice tak postanowili,

Że zostałem katolikiem

Mając patrona św. Jacek.

I tak już zostało katolikiem jestem

Choć nie jedną świątynię odwiedziłem

Bo przecież wiemy, że wiara

Jest błogosławieństwem i wychodzi

Od serca i tego co zwie się szczęściem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.07.08