Przekroczyć próg

Ręce wychodzą za krat

Szukając szczęścia wśród was

Uchwycić mocno i trzymać

Nadzieję i wiarę, że dam rady.

Przekroczyć próg,dom moich wspomnień

Uchwycić obraz w którym jestem

I żyć tą wiarą, że podołam

Żyć tak jak przed utratą, miłością.

Dni w słońcu mijały,

Lecz teraz już wiem,

Że kochać to nie wystarczy

Trzeba żyć tym co jest

Póki sił starczy.

Spoglądam przez okno

Ptak usiadł na parapecie

Zostały wspomnienia

Tam gdzie nie było ciebie.

Obejmę cię i przytulę

Do swoich myśli i serca,

Które bije dla ciebie

Z tą wiarą przetrwałem dni

Których nie da się wymazać

Z pamięci.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.07.07