Wysiłek mój warty trud Ja potrafię

 

Uczucia moje pragnąłem rozwinąć

Zawierzyć matce i ojcu i Bogu

Ze jeszcze potrafię nie zawieść

Tych co uwierzyli, że warto być

Jak dzieci, które miłość mają...

Wysiłek mój warty trud Ja potrafię

Sprostać wyzwaniu, że jeszcze potrafię

Jak każde dziecko to co dał im Bóg

A mnie pokochał bym mógł uwierzyć

W boski cud mając rodziców za wzór.

Za ścianą śmiech dzieci słychać

Łzy mienią mi się w oczach

Tak chciałbym zrozumieć dlaczego Ja

Mam kochać za trud włożony we mnie

Przecież kocham jak inne dzieci.

Już wiem, że Oni to Ja

Już wiem, że Miłość to Oni i Ja

I wszystko jest we mnie jak i w nich

Bo przecież jestem ich synem

Takim jakim Oni by chcieli żebym był.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.10.31

Wiersz napisany z myślą o moim wnuku Patricku.