Po cóż ta moja przemiana

 

Jesień wszystko odmieni

Z kolorów tęczy wyłoni

Te barwy istotne, które zmieni

Na dojrzałość swojego istnienia.

Po cóż ta moja przemiana

Gdy słowa zostają na lata

I chociaż się staram to trudno

Dopisać myśl nową,

Która pochłonie mnie do życia.

I chociaż dalej szukam w myślach

Tych nowych promiennych dni

To jednak powielam to co mi dane

W te jesienne dni.

Lecz kiedy wyłonię ten dar,

Który mi dane być człowiekiem

Że można być rzemieślnikiem dla siebie

To przecież nowa myśl się kłębi

Co będzie dalej z moim życiem.

I tu już można surfować po niwach

Myśleć i szukać i czekać na ten dzień

Kiedy zrozumiem, że jeszcze potrafię

Stworzyć myśl nową dla siebie

I dla człowieka.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2022.10.15