Gdy popatrzyłem na Matki krzyż

A dzień był piękny tej wiosny

I chciało się żyć

Nie bałem się zdobywać świata

Chciałem pracować, kochać

I mieć to co każdy chce mieć.

Wszystko kręciło się wokół mnie

Byłem radosny szczęśliwy

Każdy uśmiechał się do mnie

Nikt nie powiedział, że przyjdą dni

Które odbiorą nadzieję i zagości smutek.

Tak serce boli jak strumień bez kamieni

Nie nabierze tempa i nie spiętrzy się

Rozleje się na boki i utraci sens

Dotarcia do morza by razem z nim

Innym dać szczęście.

Zostałem sam  na wersalce

Wtulony do poduszki  płakałem

Nad tym, że obiecywała a rzuciła mnie

Nie dając nadziej na przetrwanie

Tych trudnych chwil kiedy byłem już sobą.

Płacz wywołał spazmy i ból

Lecz otrząsnąć się chciałem

I wtedy przyszedł mi z pomocą Bóg

Gdy popatrzyłem na Matki krzyż

Jaki poniosła za to, że była wierna Bogu.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2017.04.26