Tak serce mówi a rozum tłumaczy

Błękitną wstążeczkę znalazłem

Urok miała w sobie

Nie wiem ile leżała na trawie,

Ale była odporna na aurę.

Schowałem w kieszeń i poszedłem dalej

Z uśmiechem na twarzy,

Ze niby nic, a jednak bawi

Radując me serce, że coś warta.

Szedłem do domu radosny, szczęśliwy

Miałem powód być w takim nastroju

W mojej rodzinnie przybyła wnuczka,

Która miała pokój w kolorze błękitu.

Tak serce mówi a rozum tłumaczy,

Ze wszystko zaczyna się od błahostki

W niej magia zamknięta

Ze to co nic nie warte

Ma sens kiedy wkładamy w to uczucie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.02.24