Tak to już w życiu bywa

Sto lat Sto lat Sto lat

Wszyscy śpiewali,

Lecz nie mi, a psu

O imieniu Tajger.

Pies jak pies – kundel

Jeden właściciel

Jego królestwo

To pieskie życie

Z wiekiem przybyło mu

Mądrości dużo.

Ja dumny bo właściciel

Nie powiem dumny nie jestem

Mi co roku przybywa latek

Jemu potęguje się pieskie życie.

Tak to już w życiu bywa

Z wiekiem przybywa mądrości ,

Lecz ja się cieszę z każdym rokiem

A pies patrzy na mnie wzrokiem mędrców

Nic się nie martw ja już odchodzę.

Serce mi pęka – pytam co wieczór

Tajger żyjesz! Żyjesz!

A on cichutko leży na posłaniu

I tylko mocniej oddycha

Dając do zrozumienia,

Ze jeszcze żyje.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.02.08