Szkło rzucone za siebie

Szkło rzucone za siebie

Z wściekłości czy z miłości

Czas okaże choć jest niemiłosierny.

Goście poszli w tany śpiewając

Pan młody na środku tańczy

Panna młoda słyszy odbijany

A ja spuszczam nos na kwintę.

Tańczę z teściową jeden na jeden

Staram się jak mogę i już się wydaje

Gdy słyszę odbijany zerkając na żonę.

Muzykanci grają goście śpiewają

Wódeczki na stole przybywa

A ja nie mogę powrócić do żony

Ciągle słysząc odbijany.

Wtem wyrwała się kumoszka

Śpiewać postanowiła

I już miała wszystkich na języku

A goście się śmiali tak byli weseli.

Przeplatało się wesele z pobożnością

Wraz z śmiechem i pijaństwem

Tak chciałem uciec po północy,

Lecz trzeba mieć odwagę.

Teraz liczę i przeliczam

Co straciłem a co dostałem

Zona czyta i drze koperty

Jedne puste drugie z pieniędzmi.

Chciałem uciec z domu mego

Być szczęśliwy tylko z nią,

Lecz gdzie ucieknę

Gdy brak pieniędzy na dom.

Szkło rzucone za siebie

Z wściekłości czy z miłości

Czas okaże choć jest nie miłosierny.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.09.23