Nie dzieli nas granica
Jakże to, już odeszłaś
Nie ma kto kwiatków podlewać
Ani śmiać się, ani krzyczeć
Tylko cisza bo brak ciebie.
No cóż pamiętam, nie! Widzę ciebie
Ale już jako kobietę
I po co mi to wszystko
Wspomnienia! Lubię teraźniejszość.
Lubię gdy widzę cię przy sobie
Gdy dajemy znaki od siebie do siebie
I czuć ten magnetyzm
Kiedy Tata, wie, że ma Córkę.
Nie dzieli nas granica
Choć między nami odległość duża
To jednak odczuwam, że jesteś
Tak jak wspomnienia o tobie
Kiedy byłaś mała a Ja przy tobie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2023.07.03
No comments:
Post a Comment
jacek-43-43@o2.pl