Poświata myśl nową uroni

 

Poświata myśl nową uroni

Wybacz mi Ojcze

Łzy już nie uronię

Tak pragnę by był

Przy mnie tata jak Ty Ojcze.

Poświata myśl nową uroni

Dostrzegłszy to co było mi obce

Już matka mi mówiła

To jest twój ojciec.

Kochać to za mało

Widzieć to co matka

Partnera na dobre i na złe

I cieszyć się, że mogę

Popłynąć łódką gdzie ster

Trzyma mój ojciec.

Ja wiem ciężko na sercu

Pogodzić trudno

Mam obraz matki,

Lecz bez ojca jest pusto.

Wszystkie klawisze służą

Do gry na pianinie

Lecz tymi czarnymi gra ojciec

A białymi matka

Grając melodię przy której

Wiem, że tańczę walca.

Ruch ciało i wiara i miłość

Do ojca i matki

Tworzą moje wspaniałe życie

Mego jestestwa jakie mam w sobie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2023.07.08