Kraków vis a vis Podobin

Jak staropolskim zwyczajem

Ława przy stole przystawiona,

A na stole przystawki świąteczne takie jak;

Strogonow, bigos, jadło ze świnki,

A wszystko po to,

By ugościć swoich jak i miastowych.

Pierwsi wkroczyli

Jakże inaczej wieś Podobin

Wybrańcy gospodarza

Jakże inaczej swoi.

Usiadłszy na ławie wyciągnęli za paska

Wódkę dla dam „Białą Damę”

A dla siebie mężczyzn

Jakże inaczej

Czystą wódkę,

By nabrać wigoru,

A damy usadzić bezpiecznie.

Chłopi zaczęli pić, a jakże inaczej!

Czystą, przy boku swoich pań,

Które z uśmiechem zerkały do kieliszka

Swojego partnera, bacznie obserwując

Kutasy u pasa przypięte u swoich chłopców.

Gospodyni świece zapalając na stole

Gębę otworzywszy krzyknęła radośnie

Witajcie mieszczuchy!

Serdeczni gości.

Mieszczuchy jak zwyczaj każe

Ukłoniwszy się podali ręce miejscowym

Potem usiedli vis a vis za stołem

Lecz tyłki stwardniały im z pychy

Usiadłszy na ławie z deski zrobionej

Wyciągnąwszy koniaki zaszronione lodem.

Swoi.

Jakże inaczej gęby otworzyli do dam

Piskliwie śmiejąc się zadzierali nogi

Do tańca,

Lecz nie na parkiecie

Ino do gęby wódkę wlewając,

By nogi tańcowały

A jakże inaczej

Jak nie przy stole śmiejąc się wniebogłosy.

Natomiast mieszczuchy

Jakże inaczej z powagą

Kieliszki nalewając ukradkiem spoglądali,

Czy aby i im nogi będą podrygiwać,

Lecz nie przy stole ino na deskach.

Wziąwszy damy zatańczyli oberka

Podrygując

A jakby inaczej

Jak po mieszczańsku

Nie mając talentów do swojskich wygibasów.

Spociwszy się

A jakby inaczej

Miejscowi i zamiejscowi

Wspólnie usiadłszy zaczęli bruderszaft pić

A jakby inaczej

Jak nie po królewsku

Zerkając na zegarek

Czy aby nie wypili za dużo

Czystej czy też koniaku.

Któż by to odgadł jak nie gospodyni,

Która bacznie z gospodarzem zerkała oczami

Czy nie brakuje im jadła.

Teraz otworzywszy się wszystkim oczy

Zobaczywszy pobratymców swoich ze swoimi

Zjednoczywszy się pary układały rytmy do tańców

A jakże inaczej

Jak nie orgie taneczne

Ręka, noga, biodro wszystko plątało się

W głowach na sali wirując od dymu

Spod nóg i głów mieszając style tańców.

Gore w łbach

Gore w szampanach.

Już wszyscy trzymają butelkę trzeciego tysiąclecia,

By przywitać

A zarazem powitać rok 2000

Aby uczcić trzecie tysiąclecie zwycięstwa pojednania

Roku pobratymców w godzinie zero...

Huk korków skłonił wszystkich do składania

Sobie życzeń

A jakże inaczej

Jak nie wszystkiego najlepszego,

Dużo zdrowia

Pociechy z dzieci,

Dużo pieniędzy,

A na końcu tej serdeczności,

Aby trzecie tysiąclecie było dla nich

Rajem ludzkich namiętności i spokoju

W kuchni polskiej bez kłótni rodzinnej.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2001.01.03