Myśl moja przeze mnie przemawia

Primo!, idź wśród ścieżki, wśród gór,
Ku niebu słońcem opalony szczyt,
Lecz nim tam dojdziesz wspomnisz
Kim dla mnie był Bóg gdy przysięgałem Ci.

Ref; Sęk w moim stole nadaje drewnie nadzieję,
Ze jeszcze odrosną pędy choć wody brak
Więc tarcza ma przed błyskawicą odbija
Myśl, że nie wytrwam w związku mym.

Sekundo!, Ja walczę o dziecię swe
Myślę, że to jest wspólny dar nas złączonych
Wtedy gdy słońce rozjaśniło nam twarz
Nadając piękno godności postawy w życiu.

Ref; Sęk w moim stole nadaje drewnie nadzieję,
Ze jeszcze odrosną pędy choć wody brak
Więc tarcza ma przed błyskawicą odbija
Myśl, że nie wytrwam w związku mym.

Tercja!, zgub pokusy los i znów razem wyruszamy
Na górski szlag ku słońcu by zrozumieć dar życia,
Bo przecież bez niego Bóg nie zrozumie nas
Natury ludzkich i zwierzęcych trosk o wspólny dom
Jak będziemy przytuleni, wtuleni w krajobraz.

Ref; Sęk w moim stole nadaje drewnie nadzieję,
Ze jeszcze odrosną pędy choć wody brak
Więc tarcza ma przed błyskawicą odbija
Myśl, że nie wytrwam w związku mym.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2007.01.23