Jak wici rozesłane po domach

Głos wibruje jak w każdym z nas

Ras opada ras wzrasta, niczym

Hymn, który prowadzi nas

Drogą jaką wyznaczył nam czas.

Słuchać każdy może, serce podpowie

I wyrwie się głos z nas,

Który każdy zna

Tak nauczono nas.

.

Wyrwie się z piersi jak echo

Przechodzi z jednego na drugiego

Jak wici rozesłane po domach

I jeden głos słychać, „Jeszcze Polska nie zginęła...”

A kiedy cisza nastanie

Echo dalej śpiewa

I już się wydaje, że ucichnie

Lecz zostaje w naszych sercach.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.08.18