Wielkanocna przemiana

 

Wielkanocna przemiana

Gdy księżyc zasnął i świt zapłonął

Małym światełkiem mglistym

Wyjrzało słońce za horyzontu

I świat był ten sam jak przed roku.

Cóż to się stało, że życie powstało

Z grobu pańskiego i znowu przetrwało

By byśmy byli spokojni że powstaniemy

Tak jak myśmy umarli i już nie umrzemy.

Jedyne światło Bóg nam objawił,

Że coś mamy więcej niż ciało

To myśl zbawienna, że przetrwamy

Jak księżyc słońce i ziemia.

Miną wieki i ery przeminą i ciągle

To samo, że światło jest zbawienne

Jak Chrystus zmartwychwstały

Dając radość człowiekowi, że przetrwamy.

I na nic żale i na nic błagania

Tych którzy żyją w naszym świecie

Taka jest droga, że człowiek musi

Przejść przez wrota śmierci do Pana Boga.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2024.03.25