Młodości prawo

Hulaj duszo hulaj

Takie młodości prawo

nie ma cnoty bez pokusy

Nie ma człowieczeństwa

Bez doświadczenia

Na sobie.

Tak to nie ważne

Przeżyło się

I żyje się dalej

A jednak wracają koszmary

Wtedy gdy jestem na dnie.

To nic ubieram dres

Wsiadam na rower

I jadę przed siebie

By zrzucić zbędne kilogramy

I zapomnieć przez pracę

Jaką włożę gdy jadę

Wyrzucając wszelkie smutki.

A kiedy już po wszystkim

Biorę prysznic

I czuję się czysty

Swobodny i wolny

By podjąć na nowo trud

By zmierzyć się z teraźniejszością

A tylko po to by znowu

Śmiać się i wycierać łzy.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.07.09