Utracona wolność – opowiadanie

Wypalało się ognisko i wszyscy czekali na ziemniaki,

które piekły się w popiele we własnych koszulkach.

Przyznam się, że nie byłem głodny. Jednak gdy podano

mi któreś z kolej piwo nabrałem apetytu do wypieczonych

ziemniaków. Już dogasało ognisko, dym był coraz gęściejszy

a iskry powoli obniżały swój lot nad ogniskiem. Wtedy

gdy już zaczęto wyjmować ziemniaki z ogniska podeszła do

mnie kobieta w ogrodniczkach i uśmiechając się do mnie

przyjaźnie wypowiedziała zdanie. żar wypali miłość jednak

pozostanie ślad, który udowodni, że ją przeżyłeś. Spojrzałem

i wziąwszy ziemniaka do ręki zacząłem obierać koszulkę i wtedy

z środka ziemniaka wyleciała obrączka taka jak u ptaka na której był

napis. Wolność wyraża się w tym, że kochasz póki ciepło ochrania cię

przed zgubnym zimnem. Pokaż co tam masz? Obrączkę

z wygrawerowanym napisem. Wol wyraż się w ty,

że koch pók ciepł ochra Cię. I co zgadzasz się z tym.

Ależ oczywiście. Więc powiedz mi kto wrzucił gołębia

do ogniska . Nie posądzaj mnie o to. Ja nic nie wiem. Wszyscy

jednak patrzyli wzrokiem wskazującym, że ja zdobyłem się

na ten barbarzyński czyn. Co robić!? Jak udowodnić, że to nie ja.

I wtedy przyszła mi myśl, że jednak potrafię udowodnić

tą pomyłkę wobec mnie. Obróciłem się tyłem i założyłem

obrączkę na mały palec i pokazałem palce. Kobieta zaczęła się

śmiać i mówi. Nareszcie jesteś zaobrączkowany i już nie

pofruniesz jak wolny ptak ku szczytom Tatr. I wszyscy zaczęli się śmiać

Odruchowo chciałem ją zdjąć gdy stwierdziłem, że się nie da ponieważ

oziębła i się skurczyła...

Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.07.21