I wiem, że nie ma życia

A kiedy świt nastał obudziłem się słysząc
radosną nowinę i zrozumiałem, że mam rodzinę

Dwoje to para, troje to już rodzina. Wtedy każdy
zna swe obowiązki, wtedy każdy kocha to co swoje. Czasami sięgam 
pamięcią w dal i wiem, że nie ma życia
bez tej jednostki jaką jest dziecko.

I chociaż włos siwieje. Starzeję się
już razem z wnukami
to jednak trzeba wiedzieć,
że tylko Krew z mojej krwi
Kość z mojej kości daje
poczucie więzi rodzinnej
jaką nauczał nas ten który
wiedział, że gdy już odejdę
będzie kwitło źycie
w następnym pokoleniu w przekazanych genach.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2014.10.26