Żołnierz miał odwagi dużo

Żołnierz miał odwagi dużo,

Którą trzymał w swoim sercu

Wylać mógł ją tylko dla niej

Gdy wzywała go do boju.

Hej piosenko ma jedyna

Warto śpiewać warto ginąć

Gdy Ojczyzna zwana polską

Da nagrodę piękną wiosną.

Żołnierz miał odwagi wiele

Idąc prosto do ataku

I śpiewając o Ojczyźnie,

Którą matką była jego.

Hej piosenko ma jedyna

Warto śpiewać warto ginąć

Gdy Ojczyzna zwana polską

Da nagrodę piękną wiosną.

Żołnierz wracał już do domu

W piękną wiosnę wymarzoną

I już wiedział, że wart było

Walczyć za Ojczyznę swoją.

Hej piosenko ma jedyna

Warto śpiewać warto ginąć

Gdy Ojczyzna zwana polską

Da nagrodę piękną wiosną.

Kraków 2018.05.29

Autor Jacek Marek Krawczyk

Spalić dowody

Noc zimna i ciemna

Gwiazdy nie widać

Światła mi trzeba

Aby uchwycić w migawce

Kadr z mego życia.

Pytam się po co na co

Pstrykam i pstrykam

Te zdjęcia, jeżeli

Mam je w pamięci.

Lecz pamięć bywa krótka

Gdy oglądam zdjęcia

I sam się nie mogę nadziwić

Czy to ja czy postać historyczna.

Teraz wiem, że czas biegnie

Ja razem z nim

Wszystko się zmienia

Wewnątrz i na zewnątrz wokół mnie.

A jeśli by mi kazano

Spalić dowody

Wtedy powiem nie!

To cząstka mojego życia,

Którą zostawię po sobie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.28

Głębia jeziora tajemnic...

Autor zdjęcia Agnieszka Krawczyk Autor projektu i maksymy Jacek Marek Krawczyk

Lecz póki moc trwa

Noc ciemna, wichrów moc

Idziesz po śniegu, upiór twój

Order dostaniesz, Polsko

Jam twój druh.

Przykuty, zziębnięty, trwoga

O ten chleb Ojczysty

Lecz póki moc trwa

Będę o los szczęśliwszy Polsko!

Dziecko, widziałem Polsko!

Ono dostatków moc

W nim koszyk jabłek

Plonów mych dziatek.

Lecz kiedy przyjdzie los

Ten od Boga dany

Wtedy pójdę z tobą

Walczyć o ciebie Polsko.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.25

Wiersz napisany po przeczytaniu

wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego

Krzysztof Kamil Baczyński - wiersz

Na ludzkim akwenie życia

Szukałem wierności

Tam gdzie jej nie było

Patrzyłem przed siebie

Nie oglądając się za siebie

A Ona szła za mną jak cień.

Biegłem jak szalony

Gdy myślałem, że Ona

Lecz gdy ją dopadłem

Wtedy wiedziałem, że ni ona

Oszukała mnie taka była nienasycona.

Zasmucony, poniżony upadłem

Na bruk jak robotnik

Wtedy wierność podała mi rękę

A ja olśniony zapłakałem,

Ze nie ja a Ona mnie znalazła.

To przyjemne gdy pływasz

Na ludzkim akwenie życia,

Lecz gdy skurcz dopadnie Cię

Wtedy krzyczysz ratunku! Ratunku!

I tylko Ona wierność

Może uratować Cię od nieszczęścia.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.23

Gdzie są kwiaty z tamtych lat

Wspomnienia wracają

Jak w piosence

Gdzie są kwiaty z tamtych lat

Patrzę na dawne fotografie

I widzę to co nie widziałem.

Chciałbym się Mamy zapytać

Chciałbym porozmawiać

O tych latach, które przeżyła

Gdy mnie jeszcze nie było.

Zal, że brak było mi słów

Zal, że kochałem i nie wiedziałem

Ile lat Mama przeżyła

Abym ja przyszedł na świat.

Teraz rozumiem teraz widzę

I zadaję sobie pytanie

Jak w piosence

Kto wie czy było tak

Kto wie czy było tak.

Łzy popłynęły na grób Matki

Kwiaty zakwitły bratki błękitne

A ja chciałem przeprosić

Mamo Tato wybacz

Ja nie miałem pojęcia co przeżyliście.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.22

Tak to się zaczęło

Kiedy patrzę w lustro

Podobam się sobie

I sam się zastanawiam

Czy to jest miłość

Moja własna i tylko moja.

Tak to się zaczęło

Bo przecież każdy wie,

Ze kochając siebie

Możesz przelać miłość

Na tego, który pokocha Ciebie.

I już gdy widzę odbicie

To przecież wiem,

Ze kocham ją jak sam siebie

I widzę to piękno u niej

Jakie odnajduję w sobie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05 .21

A łzy polecą jak grad z Nieba

Pamiętam i będę pamiętał

Mimo że sił ubywa

A wzrok mętnieje

Jak wino, które dojrzewa.

Ja wiem, że czasu trzeba

Ja wiem, że wiarę wzmocnić trzeba

Ja wiem, że wierzyć trzeba

Ja wiem, że to są owoce mojego życia.

Lecz kiedy uklęknąć mi trzeba

I bić się w piersi moja wina

A łzy polecą jak grad z Nieba

Wtedy cieszyć się będę, że uwierzyłem.

Bo przecież nie sam byłem

Bo przecież komuś wierzyłem

A imię jego było Jezus
Bóg, któremu zawierzyłem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.18

Dlaczego poeta pisze?

Wiersz wychodzi od serca

Podporą jest dusza

Choć rozum się popisuje

Jak łatwo może wyprowadzić w pole

Tych poetów co wierzą,

że nimi sam Bóg kieruje.

Przed tobą biała kartka

Jeszcze nie zapisana

Lecz chcesz ją wypełnić

Bólem, miłością i zachwytem

Tak by oczarować siebie

I tych co przeczytają twoje wiersze.

Dlaczego poeta pisze?

Dlaczego poeta czeka i myśli?

Powiem wam z mojego doświadczenia

On chce zostawić po sobie

Kawałek nut zapisanych wierszem.

Sam tego doświadczam

Gdy piszę

Choć wiem,

że nie jestem kompozytorem

To jednak pisząc wiersz

Czujem pisząc i czytając

Melodię mojego jestestwa

Jaką mam w sobie.

To tylko poeta wie,

że pisząc wyraża swoje myśli

Jakie chce nam przekazać w wierszu

Zamieniając go w słowa i w melodię,

Która tylko wtedy ma sens

Gdy każdy czyta i myśli jak autor

Który ten wiersz napisał.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2016.03.24

Narodziny to początek drogi...

Autor projektu i wpisu maksymy Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2018.05.13

Ślad zostawiasz za sobą

Zostaw mnie w spokoju

Wszystko kręci się wokół

Ślad zostawiasz za sobą

Jak zima mroźna i gwałtowna.

Miłością twoją nie nasycę się

Nie pora kochać gdy serce zimne

Nie pora płakać gdy brak łez

Nic nie mów proszę Cię.

Zrozum życia sens

Zrozum czym jest miłość

Nie dane kochać mi

Gdy zimno czuję od ciebie.

Mówisz wiosna przyjdzie ze mną

Roztopi każdy lód

Lecz uwierz mi, że nie dane mi

Rozkwitnąć jak pąki czerwonych róż.

Chciałbyś bukiet kwiatów wręczyć mi

Pierścionek z diamentem dać mi

Lecz po co gdy nie kocham Cię

Nie jestem twoim marzeniem.

Odejdź ode mnie

Tak będzie lepiej

Dla Ciebie i mnie

Miłość odnajdziesz be zemnie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.11

Pokora z ambony słyszała

Gdy Matka rodzi syna

I wie, że krzyż musi ponieś

Jaką cenę odda za bochenek chleba,

Który jest cenniejszy od życia.

Oczy jej krwiste

Łzy spływają po licach

Chce coś z siebie wykrztusić,

Lecz sucho w gardle brak picia.

Pokora z ambony słyszała

Jedna myśl przyszła jej do głowy

Jej świat się zamyka

W miłości do syna.

Po co to robisz woła sąsiadka

Chciej więcej od życia

Kup sobie sukienkę

Najedz się do syta.

Syn wrócił z podwórka

Cały umorusany

Chciał coś powiedzieć,

Lecz zamilkł.

Matka oczy otarła

Uśmiech pojawił się na ustach

Szybko wyjęła dwa złote

Kup sobie loda taki jak lubisz.

Sąsiadka spojrzała na dziecko

Później na Matkę

Nic nie powiedziała

Tylko szepnęła ja już sobie pójdę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.10

Pikować prosto do ziemi

Świat obraca się wokół mnie

Niczym krew, pulsuje serce

Tak chciałbym przejść przez życie

Jak ten kto szuka oazy na pustyni.

Unieść się w obłokach

Pikować prosto do ziemi

By wznieść się do góry

Mając nadzieję na lepsze dni.

A kiedy rodzice odejdą

To pustka zostanie w ogrodzie

Przez który przeszedł huragan

Jaki zostawili po sobie.

Bo przecież miłość nic nie warta

Gdy w sercu pustka

Po tych co Cię kochali

Kiedy Ty pragnąłeś miłości.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.09

Czy artysta mówi za nas

Z tajemnic mrocznych

Świat wyłania się śmiertelny

Z tajemnic boskich

Świat wyłania się nieśmiertelny.

Kobierzec pleć można

Jak zborze z makami

Widok przepiękny

Gdy artysta miłość wyjawi.

Lecz gdy szał ogarnia

Artystę gdy pleć kobierzec

Wtedy widok straszny

Nie ma miłości gdy mrok czarny.

Nam zwykłym ludziom

Tylko oceniać wypada

Czy artysta mówi za nas

Czy też przypomina i tworzy

Historię tą przeszłą i przyszłą.

Dla nas i przyszłych pokoleń.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.09

Bernard Ładysz koncert VIII FHM -"Marsz Sybiraków"

Berła nie ma i korony

Obudziłem się nad ranem

Kot przebiegł po dywanie

Zaznaczając swój teren

Gdzie było jego królestwo.

Król nie król myślę sobie

Berła nie ma i korony

Lecz jest czarny jak węgiel

Rzucając urok na poddanych.

To nie żarty mówię cicho

Hołd oddać trzeba

Wszak to jego królestwo

Mroczne i ciemne jak przekleństwo.

I tak się już utarło

Ze gdy widzisz kota czarnego

Zegnać trza się

Aby nie było nieszczęścia.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.03