Autor rysunku Alexsander Nowak
Gdzieś wzór ukryty jest
Tego co chcemy mieć
Wyrazić trudno jest
Gdy brak nauki
O tym co wyrazić chcę.
Lecz Ja odważny jak lew
Wyzwanie trzeba mieć
I tak jak rozum chce
Świadomie kreślę sens
Tego co wyrazić chcę.
Nie waham się i śmiało
Linie rysuję jak chcę
I coś wychodzi obraz mi znany,
Który wszyscy rozumieniom
Tak jak Ja chcę.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.12.30
Żyć i nie być obecny w życiu
To tak jakby jabłko obradzało
Ciągle to samo jabłko na jabłoni
A przecież tak nie jest spadają
I nie ma powrotu do życia od początku.
Więc życie trzeba garściami brać
Rozsądnie, lecz przewrotnie
To radośnie to wyniośle to gniewnie
I nie bać się wyzwań, które przychodzą
Z naszej działalności w naszym życiu.
Cóż może mędrzec rzec z tomu wiersz
Gdy chociaż chowa go przed wścibskimi
To przecież nie On jeden czyta tom wiersz
I tak się wszystko kumuluje by rzec,
Że każdy pragnie słowo rzec do innych.
Gdy słowo ożyje a my razem z nim
To wtedy czyn wyzwoli myśl
By zakasać rękawy i wziąć się do pracy
Jak dokaż, szewc, profesor i Ty
Zbierając plony wśród swoich i z tym trzeba żyć.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022. 12. 27
Dziś noc powita was
Jak gwiazda betlejemska w czas
Bo przecież znak dał nam Pan
Że droga wyznacza czas
Nadziej w inny świat.
Jak dziecko uwierz w to
Nim przygasił twój wiek
Pierwszy krzyk urodzin twój
Że przecież można żyć
Wierząc, że przyszedłeś Ty.
W stajence ubogiej lecz z Bogiem
A nad twą głową Anioły śpiewały
Hymn ku radości, że Bóg się urodził
Tak jak człowiek ze wszelkimi przywarami.
Bo przecież różny los splotów jest
Jak lina okrętowa trzymająca ster
Na przekór wszystkim mówiącym nie
Że nie zakotwiczysz tam gdzie dom twój jest.
Raduje się serce raduje się Dusza
Że cykl powtarza się co roku
I oko błyszczy do tej szopki
Bo wiem, że Bóg nie zapomnni o mnie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.12.07
Nie pora mi myśleć o tym
Co będzie kiedy odejdę
Choć wiek sposobny
Co dalej będzie?
Jeszcze lica czerwone
Gdy mówię o miłości swojej
Jeszcze serce spokojne
Gdy maszeruję swawolnie,
A jednak wybiegam myślą
O tym co mówią,
Że krople potu barwę zmienią na czerwoną.
Nie zbadane są losy dalsze moje
Choć przeżyłem czas tworząc historię,
A jednak ciągle pragnę i wierzę że,
I tu i tam będę żyć spokojnie.
Och jak chciałbym wyjaśnić
Los nie dokończony mój
I czuć ten komfort,
Że jestem spokojny o swój dalszy los.
Więc wybacz mi Boże, że chcę zrozumieć
Czy warto dalej żyć tak jak TY
Walcząc o swój los tam gdzie jest
Świat, który jest inny od innych.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.11.16
Cóż Ja widzę w tobie
Górski potok przejrzysty w wodzie
Zamknięty w szkle zielonym
Jak zdrój wody leczniczej w tobie.
Ile cię można wypić
To tak jakby mówić o tradycji
Zasianych na górskich łąkach
By zebrać plon w 40%.
Odmówić nie sposób
Napić się trzeba
I poczuć tą ulgę podniebienia,
Że nie siarą dmucham
Jak Smok Wawelski,
Lecz wodą z kryształów
Mieniącą się czystością potoku.
Lecz gdy już skosztuję i posmakuję
Wtedy chce się zachować
Tą półlitrówkę na święta
By godnie przyjąć gości.
Już przyszła pora kończyć poemat
Bo już umysł czysty i przejrzysty
A serce spokojne i duch wolny
Bo przecież popiłem, a jestem wyzwolony
Od chwiejnych kroków i myśli swawolnych.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.11.03
Jakże to mam się wycofać
Pobożnym być i prosić Boga
O jeszcze jeden rok żywota
I nie myśleć a wołać!
Moja wina moja wina
A cóż Ja winny, że lat przybyło
Że bliżej do grobu niż do miłości
Kiedy jeszcze jestem tym kim jestem
Człowiekiem, który nabył trochę mądrości
I w wierze i w pokorze i w miłości.
Jeszcze pragnienie mogę wywołać
Jeszcze wierzyć, że Bóg mnie kocha
I zapomnieć o umieraniu
O sztucznych zębach i kontuzjach
Wyrywając się z moją fantazją,
Że jeszcze mogę kochać, pielęgnować
I realizować marzenie które będzie spełnione
I te obecne, które towarzyszy mi
Bo przecież dalej jestem człowiekiem
Dla kogoś dla siebie i dla bliskich...
Wiersz nie dokończony
Kraków 2022.11.03
Autor Jacek Marek Krawczyk
Jakiś mrok choć znicz się pali
Słońce jakby zimne i ociężałe
Dzień krótki, ciemności przybywa,
A mi już tęskno do iskrzących oczów.
To nie miłość to nie zazdrość,
Lecz tęsknota za kolorami i barwami,
Które rozjaśniają mrok w moich oczach
Przy tym stole, który wypełnia moją pustkę
Jeszcze jedna świeca, która ogień rozpali
Zabłyśnie i światłem mrok rozjaśni
W Święta Bożego Narodzenia
W którym wszyscy ślą sobie życzenia.
Pamiętam, lecz przyblakły kadry z mego życia
Lecz wiem, że coś przybyło coś odeszło
Jednak nowe życie wstąpiło we mnie
Bo przecież stół wypełniony będzie
Potrawami i gośćmi tak bliskich mi sercu.
Cykl życia ciągle się powtarza
Jedni przychodzą drudzy odchodzą
A Ja wciąż żyję i myślę,
Że kiedyś i mnie zabraknie przy stole
Przy którym już zasiądzie inne pokolenie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.02
Zatęsknię za lat minionych
Za tą garstką ziemi rolnej
Zatęsknię do tych płócien
Malowanych na fantazji mojej
I zrozumiem, że spotkamy się
W to co wierzę w sercu moim.
A jeśli to już inny wymiar
To smutno mi będzie,
Że nie wrócę do tych płócien
Malowanych we wnętrzu moim.
Jak kształtowały mnie, lecz przecież
Moją historię Ty jak gumką wymażesz
Rodząc się z tym co jest we mnie,
A jednak inne bo już Boskie
Takie życie jak Królestwo Twoje.
I na cóż mi moje starania
Dbania o świat w tym w którym jestem
Jeżeli jedni ratują a drudzy go psują
I nikt nie wie kiedy dokończą
To co jedni zepsują a drudzy naprawią.
Lecz w tym jest jakaś siła,
Żeby przetrwać tu na ziemi
I nie bać się, że inni wierzą
Już w inny wymiar swojego bytu.
Radość i smutek, że
Jesteś i nie ma Cię,
Lecz serce nie sługa
Gdy usłyszy Anielski śpiew…
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022-10-27
Oj straszysz mnie,
Że nie wyjdziesz
Otwórz drzwi
Kwiaty ofiaruję ci
Uwierz mi
Serce moje drży
Otwórz drzwi
Nie wzruszę się
Nie pokocham cię
Otwórz drzwi
Chcę zobaczyć jak
Tulisz do siebie mnie
Wtedy pokocham cię
Wtedy wzruszę się
Otwórz drzwi
Tak kocham cię.
Autor piosenki Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.19
Jesień wszystko odmieni
Z kolorów tęczy wyłoni
Te barwy istotne, które zmieni
Na dojrzałość swojego istnienia.
Po cóż ta moja przemiana
Gdy słowa zostają na lata
I chociaż się staram to trudno
Dopisać myśl nową,
Która pochłonie mnie do życia.
I chociaż dalej szukam w myślach
Tych nowych promiennych dni
To jednak powielam to co mi dane
W te jesienne dni.
Lecz kiedy wyłonię ten dar,
Który mi dane być człowiekiem
Że można być rzemieślnikiem dla siebie
To przecież nowa myśl się kłębi
Co będzie dalej z moim życiem.
I tu już można surfować po niwach
Myśleć i szukać i czekać na ten dzień
Kiedy zrozumiem, że jeszcze potrafię
Stworzyć myśl nową dla siebie
I dla człowieka.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.15
Zahartowani twardzi jak stal
Pomalowani w barwy ochronne
Niezłomni by przetrwać i żyć
By móc powiedzieć, że Wy
To nic i tak będziemy My.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.14
Autor zdjęcia Agnieszka Krawczyk
Smak sukcesu to nie tylko radość, ale i zwycięstwo
nad swoimi możliwościami, które rosną wraz
z dojrzewaniem do osiągnięcia wyniku godnego mistrza...
Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.12
Nie bajta się chłopy
Pan w zamku biadoli,
Że My choć na postronku
To jednak swawolni
Ku bracią naszym w jedności.
Brać nasza gdy gore głowa
Wiedzą co powiedzieć swoim,
Że wolność dać nam powinni
I wiedzę przyznać za trud nowy.
Światło nam dano boskie
Jak pokolenie nowe,
Że przecież potrafimy żyć
Tak jak nas nauczono w niewoli.
Więc wici rozpalmy swawoli
By wszyscy wiedzieli, żeś My wolni
I równi przed wspólnym Panem
W pismach, których nam dano
Kiedy myśleliśmy, że już po nas.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.09
Inspirowała mnie książka pt: „Chłopi”
autora Władysława Reymonta do
napisania wiersza.
Autor zdjęcia Agnieszka Krawczyk
Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk
Tego wnukowi życzę z całego serca,
Dziadek Jacek
Nie będzie dni słonecznych
Nie będzie nocy gwiezdnych
Zostanie po tobie strych
Pełny twoich rzeczy starych.
Głosy słyszałem wszystko spal
Niech popiół rozrzuci wiatr
Będziesz szczęśliwy za kilka lat
I nic nie zakłóci twojego spokoju.
Jednak myśl przypłynęła
Jak Jacht do przystani
Wyszedłem na brzeg
I wtedy zrozumiałem.
Inny już świat mnie wita
Z bólem z pamięcią i klęską
Że przecież żyć mi trzeba
I czekać na spotkanie z tobą.
Z moją długoletnią miłością.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.10.01
Obudzić się mi cze-ba
Nie brać wszystko do serca
Bo przecież świat jak mówca
Wygłasza, że się zmienia,
Że to się więcej nie powtórzy
Mimo s przeciwności Nieba.
Nie sposób zrozumieć
Dlaczego nowoczesnym chcę być
Po cóż ta przemiana moja
Jak i tak powrócą te dni
Gdy znowu Bóg zasłoni
Tak jak papież listkiem figowym
Świat gdzie miłość zamieniono w posąg.
Bo przecież już wiemy,
Że coś pragniemy
I chcemy z tym żyć
By człowiekiem być
Takim jakim powinniśmy być
Dla tych co kochają wolność.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.09.19
Jakże to wróciłeś
I nic nie mówisz
Zamknąłeś się w sobie
I milczysz.
Zrozumieć cię trudno
Odszedłeś, a jednak
Kiedyś było wesoło,
A teraz jest nudno.
Twe oczy utkwione
Jak posąg w marmurze
Nic nie mówią
Tylko wpatrzone w okno
Jakbyś oczekiwał,
Że inny świat zobaczysz
Ten który pragniesz.
Czasami widzę
Nie! To inna twarz
W której widać
To co Ja nie widzę.
Wróć do tych stron
Do tych chwil
Namalowanych na płótnie
Niech kolory z obrazu
Wyłonią to co widziałam
W tobie.
A jeśli już nie potrafisz
To Krzycz!, że przeżyłeś
To co inni nie przeżyli
I mów o tym
Co przeżyłeś
W snach w życiu
I w myślach swoich.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.09.17
Na niebieskich falach Oceanu
Gdzie wiatr rozwinął żagle
Płynie jacht do portu
Trzymając ster według kursu.
Załoga spokojna jak niebo
Słońce przenika głąb Oceanu
Kapitan dobija do portu
Jacht spoczął w obcym kraju.
Wyjść na brzeg i poczuć ziemię
Tą co rodzi życie i pożywienie
By My mogli podnieść czoło
I być jak bogowie w niebie.
Wtem orzeł biały krąży nad jachtem
I jakby chciał złowić ofiarę
Już pikuje na pokład statku,
Lecz się rozmyślił i pofrunął ku lądu.
Zły to znak dla marynarzy
Ziemia obca, nie ma na mapie
Lecz już na niej człowiek mieszka
Który wie, że to kraj jego Ojczyzna.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.09.12
Matko od łez moich
Ile bólu jest twoich,
Że krzyż nosisz i kochasz
Tych ludzi co o nich pamiętasz.
Gdyż uwierzyli, że można
Ponieś krzyż za Syna
Którego się kocha
Mimo zmiennych dni w porach.
Wiosna lato jesień zima
I znów od nowa się trzyma
Ten krzyż, w moim sercu,
Choć można się śmiać w końcu
Że Bóg kocha tych co cierpią.
Przemiana warta jak kromka chleba
Ile można zyskać gdy trzeba
Pracować aby najeść się do syta
I nie bać się świata w którym wyrasta
Wiara w Syna po to by kochać już Boga.
I razem z nim obcować w Duszy swojej
Mieć tego promotora z łaski twojej
I myśleć o tych, których kochasz
Z nadzieją, że miłość scalasz
W kręgu rodziny, którą w sercu posiadasz.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.09.02
Powroty i wspomnienia
Do tych dni przemienienia
W człowieka, kiedy dorastałem
Wśród tych, których kochałem
W miłości swojej do mnie
Ofiarowanej przez nich dla mnie
Ufając im bezgranicznie
Żyjąc spontanicznie, buńczucznie.
Skąd to się wzięło ta moja odwaga
Gdy ciało liche i długa droga,
By pojąć ten świat od początku
I żyć jak wszyscy inni bez lęku.
Gdym pierwszy raz postanowiłem
Tornister na plecach nosiłem
Ciężar to wymowny i zuchwały
Do wiedzy, bym był zrozumiały.
I tak przeplatała się wiedza z miłością
To raz rozumny to raz przewrotnością
Kochałem i nienawidziłem siebie,
Że sam nic nie osiągnę gdy nie poznam siebie.
Wiersz nie dokończony
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.09.01
Na moim biurku książka
Obok niej leży wstążka
Czerwona z miłości
Ku pobożności
Jaką dała mi Izabel,
Która widziała we mnie Arab el.
Cóż to za dziewczyna bez zrozumienia
Myślę od niechcenia,
Że znikła jakby oczy zamurowała
Przed światem, którego nie znała.
Gdzie jesteś Arab el miłość bez wzięcia
Ona cię kocha a ty nie masz w sobie wzięcia
Tej namiastki miłości burzy z piorunami
Przecież są takie czasy kiedy myślami
Kochamy, a czynami bierzemy za darmo.
Już nie miłość a pieniądze te pachnące
Z przygodami z podróżami bez myślące
O tym, że można zjeść Arab el jak śliwkę
Słodką, lecz Ona już nie zamieni złotówkę
Na miłość, tak jak ty Ara bel mając Tomasza
I tym się odpłacasz.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.08.28
Tak chciałbym z tobą być
Zrozumieć bez ciebie te dni
Dlaczego miłość nie gaśnie?
Gdy moje życie już inne jest.
To nic, że nie przesypiam nocy
To nic, że jestem samotny
To nic, że już nie szukam innej
To nic, że nie potrafię wygasić płomień.
Myśląc o tobie ciągle śnię
I wołam przez sen kocham cię!
Powiedz dlaczego nie rozumiesz mnie?
Gdy wszystko wiesz o mnie.
I sam już nie wiem
Kto jest przede mną
A kto obok mnie
Miłość nie kłamie!
A jednak porzuciłaś mnie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.08.23
Niewiele pamiętam z dzieciństwa swego
Lecz to pamiętam, że wierzyłem w Niego
Czując Jego obecność w każdym zachowaniu moim,
Że można się nie bać mając Go w sercu swoim
Bo przecież na świat przyszedłem zdrowy
Odważny i ufający, że można kochać bez mowy
Już od kołyski Jego oczy wpatrywały się we mnie,
A Ja czułem miłość matki i ojca i Jego we mnie.
Gdym prosić zaczął i żądać dla siebie
Tych dobroci, które są na ziemi i w Niebie
Wtedy imię Jego Jezus było mi bliskie od niego
Jak matki miłość dla mnie i dla Niego.
Jakże to Jezus sprawiłeś, że wiara moja w Boga
Była w imieniu jak miłość za darmo od Boga,
I już wiedziałem, że Jezus będzie pomocny dla mnie
Jak matki i ojca słowa, które tarczą były dla mnie.
Lecz przyszła ta chwila kiedy życie zasłoniło mnie Ciebie
Ku szczęściu by zadowolić siebie, lecz nie Jezus ciebie
Więc wybacz mi tą pustkę między nami bez wiary do Ciebie
Wróciłem do Ciebie jak syn marnotrawny bez wiary dla Ciebie.
Teraz pokornie uniżam się przed Tobą
Lat mi przybyło do ciebie z Tobą
I wiem, że zawiodłem przez życie które wiodłem
Tu na ziemi, lecz bez ciebie Ojcze,upadłem…
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.08.21
Nim słońce poszło spać
I księżyc wyszedł za chmur
Hadra mnie łapała
I myślałem jak zalać robaka.
Nalałem nie powiem
Ćwiartkę kawy mrożonej
Papieros klubowy w gębie
I wyzwałem Fritza na pojedynek.
Pierwsza partia spokojny byłem
Przegrałem, lecz się nakręciłem
I już pełna petów popielniczka
Nie patrzyłem, która godzina.
Przeciwnik groźny, lecz nie doskonały,
Żeby krzepy nabrać i odwagi
Wypiłem jeszcze litr herbaty mrożonej
I tak zostało, nie patrzyłem na zegarek.
Dym unosił się w powietrzu
Czacha dymi od nadmiaru ambicji
Walcząc partia za partią
By pokazać, że potrafię wygrać z Fritzem.
Już go miałem już wygrywałem
Gdy nagle zegar stanął
Fritz nie zrobił ruchu
A Ja nos na kwintę bo nie wygrałem.
A gdy już padłem kompletnie zmęczony
Hadra puściła bo zasnąłem
Gdy się obudziłem oczka miałem zaspane
I moralny nie pokój, że zaspałem swoją szansę.
Mając kaca moralnego, że mogłem przeprosić
Kobietę mych snów, a nie grać w szachy
I udawadniać, że wygram ten pojedynek
Kto ma rację, a kto nie.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08. 19
Bruder popatrz na mnie
Nie uciekaj wzrokiem
Udajesz, że śpisz
A merdasz ogonem.
Mam ci coś do zakomunikowania
Ty jesteś pies a Ja człowiek
Ja leżę na wersalce
A ty na swoim posłaniu
I tak zostanie pókim zdrowy.
Ja wiem psia duma
Przez ciebie przemawia
Chciałbyś być mną a Ja
No właśnie kim!?
Brak ci słów, nie szczekasz
I nie merdasz ogonem.
Jeżeli chodzi o rasę Bruder
To Ja wiem, żeś rasowy kundel
Chociaż nie wiem dlaczego
Ciągle pytają czy partnerkę ma
Na swoim utrzymaniu.
Dorosły jesteś i pan na włościach
Domagasz się aby Ja był przy tobie
I obsługiwał cię będąc na zawołanie,
Bo przecież ty sam zostać nie możesz.
Chodzisz za mną w krok w krok
A gdy Ja jem ty patrzysz
Swoimi ślepiami i myślisz kiedy
On zrozumie, że Ja powinienem
Jadać jak mój wyimaginowany właściciel.
Na spacer chodzę z tobą
I właściwie nie wiem
Czy Ja czy ty mnie prowadzisz
Po ścieżkach, które znaczysz
A Ja sprzątam po tobie jak po sobie.
I chociaż miłością cię darzę
To jednak wiec, że moja miłość
Nic nie ma wspólnego z uczuciem
Tylko z przywiązaniem.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08.15
Ile radości ten widok
Rozjaśnia moje oczy
Boules błyszczące,
Emanujące wspomnieniami
O tym co mi najdroższe.
Jeszcze nie pora jeszcze nie czas
Na półkę ustawić Boules
Wszak wiem, że trzeba nimi grać
W zawodach gdzie radość i smutek
Towarzyszy jak w życiu, które mam.
Wysiłek mierny, lecz snajperski
Na celownik świnkę trzeba brać
Nacisnąć na spust i już wiem
Jaki oddałem strzał.
Przeciwnik groźny karabin ma,
Lecz Ja się go nie boję
Bo wiem, że strzał
Można oddać tylko raz.
A gdy świnka otoczy się murem
Nie lękam się i strzelam
I patrzę jak bractwo Boules
Rozchodzi się na wszystkie strony.
Zwycięstwo pewne, lecz czasem
Porażki są, ale myślę że przecież
Wiek nie decyduje o sukcesie,
Lecz koordynacja umysłu - siły - wzroku.
Czasami myślę, że czegoś mi żal
Jednak wiem, że można walczyć w Boules
Nawet wtedy gdy przybywa lat
I cieszyć się jak Lewandowski, że strzelam
Mimo, że z Boules przybywa mi lat.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08.13
Rozumieć to znaczy wolny być
To nie istotne za kim czy z kim
Myśl ucieka Myśl przybliża
Do świata w którym przyszło ci żyć.
Czasami odwołać się można do Boga
Już nie myśleć czy z nim czy bez,
Lecz ważne dla ciebie jest cisza
Która pozwala trzeźwo myśleć.
Okiełznać rumaka wyrwanego ze stada,
Który pasie się na niwach niebieskich
To przecież szczęście, że potrafię
Wyciszyć się aby myśl była istotna dla Ciebie.
Fragment wiersza
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08. 06
Wyblakły chodnik w słońcu się mieni
Nie ma nikogo tylko wspomnienia,
Że tu byłem i cień zostawiłem
Wpisany w pamięci, że My tu byli.
Praca mozolna tych co układali
Płyty do płyty i też z napisami
Chodnik po którym iść nam dano
Zostawiając wspomnienia u tych co nas widziano.
Jeszcze zdążyłem uchwycić w kadrze
Ten chodnik po nas pusty
I chociaż herbu nie ma na nim
To jednak ja wiem, że skojarzy się z Rzeszowem.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08.03
Czasami dzień przenika noc
Jak kolory mieszane na palecie
Wydawałoby się, że już - jednak nie
Obudziłem się na drugi dzień.
Jeszcze nie pora jeszcze nie czas
Coś tam boli coś tam strzyka
Jednak myślę o podróży
Kupiłem bilet na autobus do Nieba.
Nie wiem ach nie wiem kiedy pojadę
Jednak życie jest krótkie dla mnie
Chciałbym myśleć tu na ziemi,
Lecz czasami myśl jest tam gdzie mnie nie ma.
Może jestem nie spokojny, sam już nie wiem
Kiedy przyjedzie żegnać się z życiem,
Lecz czy będę lub czy jestem
Tego nie wiem i tak przejdę do historii.
Historia będzie zapisana tu na ziemi,
Jak szkielet,który widziałem w muzeum
I choć tyle lat ubyło
To jedni czekają a drudzy się śmieją.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 08. 01
I tak bez słowa od chodzisz
Ani przepraszam ani dzień dobry
Wyrzucasz z szafy na podłogę
Ubrania moje i swoje
A na dodatek w łazience
Robisz porządek po sobie
O wybacz najsłodszy cukru brakuje
Musisz zrozumieć, że czasami
I gorzką kawę wypić trzeba dla spokoju
A jeśli nie możesz to powiedz
Rozwód biorę z tobą
A nie jak ślimak chowasz się do domu
Może i moja teściowa jest naukowa
Lecz wybacz ja nie umiem ubrać w słowa
Tak aby być goły a jednak ubrany
W szaty królewskie pełne chwały
W których wyglądasz jak pajac przebrany
Grając przede mną komedię
Z której sama już nie wiem
Czy śmiać się czy płakać
A niech cie szlak trafi
Idź sobie tylko nie trzaskaj drzwiami.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07.28
Nie pytaj mnie czym życie jest
Ja sama wiem czego chcę
Tak chciałbym kochać ciebie
I iść z tobą drogą, którą wyznaczy nam los.
Zrozumieć łatwo gdy dwoje jest
Tak życie w młodości nauczyło mnie
Podporą był matki płacz i śmiech
Bo przy niej nie bałam się.
Więc zrozum mnie, że kocham cię
I pragnę z tobą związać się
Wystarczy, że powiesz jedno słowo,
Że pójdziesz ze mną tą samą drogą.
.....................................................
....................................................
....................................................
......................................................
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07. 24
Wiersz nie dokończony
Jeśli chcesz to dokończ go sam.
Gdy krzyk usłyszy już nie swój
Budzi się życie jak pierwiosnek na wiosnę
I nic nie za kłuci tej synbiozy ich we dwóch.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07.10
Fragment wiersza
Autor zdjęcia Agnieszka Krawczyk
Gdzie Bóg sam już nie wiem
Błąkam się z myślami we wnętrzu siebie
Chciałbym obcować w życiu z Tobą,
Lecz trudno zrozumieć miłość Twoją
Gdy ciało płynie jak rzeka do morza.
Wypływa ze źródła, tam jej początek
W nim życie rodzi się z Chmur Obfitości
Nabiera tempa w rwący potok
To zwalnia to przyśpiesza
Przesuwa głazy, ostrzy osoczaki
Wyżłabia koryto i płynie dalej
Ujściem, które jest poddatne
Na siłę i moc uległości przed ciałem.
Moc jest w tym potoku jak w tobie
Okiełznać ziemię, uczynić ją poddatną
Wyrwać tą cząstkę życia by móc być
Jak ten, który osiągnął wiarę, że przetrwa
Z Bogiem, który jest lub Go nie ma.
Ciało rwące, Ciało powolne
Płynie jak rzeka do morza
I gdy już dopłynie to zamiera
W łzy słone, że to już koniec.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07. 14
Róże herbaciane
Cóż jest w was pięknego,
Że warto dać Jubilatką
Z życzeniami, że są z nami.
Ile radości wiąże się z wami różami
Nawet ta kokardka zawiązana słowami,
Która wyrazić pragnie,
Że przecież od serca można powiedzieć słowa
Które upiększ ą te róże herbaciane.
Mały bilecik przypięty do róży
Odczytać warto, ba nawet zachować
Bo w nim ukryte są zdania
Jak bardzo szanujemy i myślimy o was.
Kochać to zbyt poważnie
Jednak życzenia muszą być ważne
Więc wam Jubilatki z lipca
Życzymy tego co wam jest bliskie.
Dużo radości wyniosłości i skromności
Pociechy z wnuków dzieci i rodziny
A także z tych co są wam bliscy.
Więc już od serca wam życzymy
Abyście zawsze razem z nami byli
Spełniły się wasze życzenia
I wypełniły się dni z nami w duchu
Braterstwa przyjaźni i koleżeństwa.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07. 12
Dla Jubilatek z CAS
Prądnik Czerwony _Kraków
Płynie rzeka Dunaj
Zwinna bystra i ochotna
Dla każdego wczasowicza,
Który pragnął płynąć z nią.
Płynie brać z miasta
Z flisakiem w czółnie
On mówi kawały o życiu
Jakie jest w górach.
Gaździna wypatrzyła turystkę
Jak Ona kąpię się nago
I woła Gazdę mówiąc ;
Popatrz jaka 0na ważna
Już myśli, że jest Syrenką
Bo z Warszawy przyjechała.
Wszyscy w śmiech i płyną dalej
Rzeką Dunaj do Szczawnicy
Z nią flisaki i turyści
Aby w Szczawnicy wypić śliwowicę.
Ja poeta też płynąłem
Wiersz ku pamięci napisałem
Aby wszyscy wiedzieli, że do Szczawnicy
Można płynąć z flisakami.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07. 10
Już wkrótce zobaczę
Błysk w twoich oczach
Uśmiech na twojej twarzy
Tak pragnę znów cię zobaczyć
Uchwycić w ramiona i kochać.
Zostały wspomnienia i ty w mej pamięci
Pielęgnowałem je jak kwiaty w ogrodzie
Nie pozwoliłem im uiść w nieznane
Tak pragnę cię znów zobaczyć.
Uwierz mi, że miłość jest we mnie
Już nie dasz się wymazać z pamięci
Przecież mnie znasz, byłem przy tobie
Kochałem ciebie i pragnąłem ciebie.
Choć dzielą nas granice
To przecież przyjadę do ciebie
By być znowu z tobą
Bo przecież obiecałem, że wrócę
Abyśmy byli szczęśliwi we dwoje.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 07. 03
Godzina czwarta minut trzydzieści
Pobudka z samego rana
Chciałem jeszcze pospać
Jednak nie wypada czeba wstawać.
Cóżeś chłopcze taki jurny
Ojciec się obudził
Nie dasz nikomu pospać
Wstając z samego rana.
Ja ze swej strony przeprosiłem
Stary nie marudź
Muszę kwiaty kupić
Dla naszych kobiet.
Wybiegłem z domu
Oj bardzo wkurzony
Stary śpi w pościeli
A Ja odwalam całą robotę.
Drzwi do mieszkania chciałem otworzyć
Nie mam kluczy więc dzwonię
Matka drzwi otworzyła
A Ja od razu zacząłem składać życzenia.
W dniu kobiet życzę wszystkiego dobrego
Dużo radości ze mnie i ze starego
Niech Ci się z nami życie układa
I bądź z nami szczęśliwa.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2021.03. 08
Jakże się cieszę z wakacji moich
Jeść mogę ile zechcę
Ba nawet wypić flaszeczkę
I mieć spokojne sumienie i serce.
A gdy blondyneczka poprosiła mnie do tańca
To nie odmówiłem zatańczyłem walca
I falowałem jak marynasz na morzu
Trzymając kurs do wysp szczęśliwości moich.
Ranne zbudziło mnie słońce
Otworzyłem oczy nie myśląc o robocie
Poszedłem na spacer a później nad rzekę
Wykąpałem się, ale nie sam już we dwoje
Z przyjaciółką którą poznałam w sobotę.
Żegnać przyszło mi się z nią
I łezka w oku się kręciła,
Że już trzeba wracać do domu
Gdzie czeka na mnie kotka
I dom gdzie czuję się bezpiecznie.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 04.27
Jak każdy mówi dzień dobry
Rzucając zdanie o pogodzie,
Że słońce praży, wiatr się wzmaga
I nie wiadomo czy deszczyk czy burza
Będzie zwiastunę wiosny.
Oczekiwana pora roku dla mnie
Bo przecież znów zobaczę
Jak życie nabiera barwy tęczy
Po zimnej zimie i martwym pejzażu
W kolorach zimnych i szarych.
Lecz kiedy zakwitną pąki
I zieleń się zadomowi
To wiec, że nie pora na dąsy
Tylko na słońce i pieszczoty
Wśród kwiatów na łące przy domu.
Autor Jacek marek krawczyk
Kraków 2022. 06. 27
Siedzę jak kołek
Sztywno, dostojnie jak na tronie
Za berło mam papierosa
A za koronę dym w kółku
Nad moją głową jak aureola.
Decyzję czeba mi podjąć
Jak Salomon od dziecka
Czy ona czy ta druga
Wszystko jedno i tak los wybiorę,
Który jak cień pójdzie za mną.
Przyczepił się już od dziecka
Gdy zacząłem myśleć
Co zrobić z moim życiem,
By los był jak noc
Ciemna i groźna wtedy gdy śpię.
Los wtedy może być jak przyjaciel
Ostrzec lub doświadczyć
Ba nawet przestraszyć,
Lecz gdy się obudzę
Wtedy jaśniejszy jest dla mnie.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.17
Jeszcze jedno spojrzenie przed siebie
Już nie myślę za siebie
Biegnę co tchu do ciebie,
By przywitać się z tobą
W ten dzień jasny jak oblicze twe.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.17
Smutna to pora,
Kiedy zimno na dworze
Wiatr gra na piszczałce
Kocią muzykę i choć wie,
Że dźwięki słuchacza nerwy targają
Nie przestaje, chce zebrać żniwo
Nawet gdy nic nie rośnie na dworze.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.13
Kromka chleba wystarczy
Pragnienie zastąpiem szklanką wody
I popłynę do przystani wolności
W której czeka na mnie miłość.
W niej znajdę odpoczynek
Od trudu jaki włożyłem w ciebie
Kochałem, lecz młodość przysłoniła
Miłość, bo przecież inwestowałem w Ciebie.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.10
Cóżeś to miłość sprawiła,
Że nie szukałem ciebie wcale
Pragnąłem mięć rodzinę
Ona i Ja i dziecko nasze.
Myślami krążę wokół ciebie
Jak planety wokół Słońca
Nie wiem co zemną się dzieje
Nie pragnę a jednak kocham.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.09
Dojrzałość znika to się wyłania
Młodość odświeża i ucieka
Do tego lustrzanego odbicia,
Które widać przy goleniu lica.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.07
Kto zrozumie ciebie
Gdy deszcz pada, ulewa
A ty stoisz jak drzewo
Cięgi zbierasz, baty przyjmujesz
I nic i jeszcze myślisz,
Że głupiec schroni się przed błyskawicą
Przy tobie, pod tobą.
Fragment wiersza
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2022.01.07
