Nowy Rok się zaczął

Kac od rana

Głowa ciężka

I jeszcze na dodatek

Butelka w połowie

Nie wypita.

Nowy Rok się zaczął

Ciężko zebrać myśli

Chciałoby się już powiedzieć

Do przodu pókim żywy.

W lustro spojrzałem

Zmarszczek nie przybyło

Twarz taka sama

A jednak coś się zmieniło.

Zacząłem obliczać

Ile lat mi przybyło

Ile mam w portfelu

Aby spełniły się marzenia

Jakie miałem w Starym Roku

Na nowy rok 2020.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2020.01.01

No cóż minęło

No cóż minęło

Jak każdy dzień

Ten czas jaki niósł sens

Wartość myśli

Była ważniejsza niż pieniądze

Trzymałem się jej

Jak małe dziecko spódnicy

Coś się stało

Mury Jerycha runęły

Wszystko przepadło

Została tylko wolność

Na cóż mi ta wolność

Gdy myśl nie błądzi nie szuka sensu

Tak chciałbym jeszcze raz przeżyć

Młodość, która mnie kształtowała

Jak jubiler diament w pierścieniu

Krzyż ponieść cierpieć jak Jezus

Poświęcić się młodości i kochać

A może zarabiać dukat do dukata

Na cóż mi ta wolność gdy brak sensu

Szedłem ulicą do domu mego

Karetka jechała na sygnale

Serce zabiło mocniej - pobiegłem

I oczom nie wierzę

Drzwi zamknięto przede mną

Na cóż mi ta wolność

Gdy mury Jerycha runęły

Na cóż mi ta wolność

Gdy nie potrafię mojemu życiu

Nadać sensu.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.31

Nowy Rok witam 2020

Wracam pamięcią

Do tych co odeszli

Myślę o tych co zostali

Nowy Rok witam 2020

Z nadzieją, że przeżyję.

Dokąd to gna to serce moje

Szybkości nabiera tętno

Chce się żyć i pożyć

Już nie dla siebie a dla innych.

Pochylam się jak drzewo

Nad swoją ziemią

Choć korzenie mocno trzymają

To zniżam karku

Ku lepszemu światu.

Nie lękam się swej wiary

Bo życie nauczyło mnie

Im bardziej człowiek dorosły

Tym bardziej uwierzy w swój sen.

Sen jakże intymny

Spokojny,cierpliwy,radosny

Nie myśląc czy się obudzę

Tylko witam nowy dzień

Jak słońce nigdy nie umierające.

A jeśliby ktoś powiedział

Sen marą,a Bóg wiarą

Nie będę zaprzeczał

Wszak każdy uwierzy, że

Przetrwamy jak nie tu na ziemi

To w Niebie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.31

Życzenia noworoczne

Barwy kolorów zmienia

Pożółkłe liście zima nadchodzi

Barwy kolorów zmienia

Wszystko wokół biało czarne

Tylko w mym sercu radość wielka.

Czas bajeczny nazwali

Gdy się Chrystus rodzi

W domowych pieleszach

Wiara niezłomna, bo kolory zmienia.

Opłatkiem łamać się przyszło

Wszyscy wszystkim ślą życzenia

Aby nikt się nie zmienił

I pozostał taki jak w naszych sercach.

Uwierzyć łatwo wszystko jaśnieje

Inaczej patrzę nie jestem sam

Wszak tym co złożyłem życzenia

Nie opuszczą mnie nie jestem sam.

Świat to realny już nie bajeczny

Podporą moją jest Bóg

I ci co z sercem włożyli

Tą cząstkę miłości,którą obdarzył nas Bóg.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.27

Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk

Cierpkie to wino

Cierpkie to wino

Wypić mi przyszło

Podane do obiadu

Gdy brak rocznika.

Gdzie świat was poniósł

Bo byliście tak blisko.

Co się z wami stało

Pytam się pijąc wino.

Lało się strumieniami

Gdy byliśmy razem

Do nas należał świat

Taki jaki stworzyliśmy.

Zostały wspomnienia

W wieku dorosłym

Cierpkie to wino

Jestem poważny.

Cierpkie to wino

Wypić mi przyszło

Podane do obiadu

Gdy brak rocznika

Z którym się wychowywałem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.22

Nie pamiętam ani słowa

Gdy myślę to pomyślę

Patrząc w przeszłość,

Że obraz wywołać łatwiej,

Bo słów nie pamiętam

Tych,które zakodowały obraz.

Jak to możliwe, że nie pamiętam

Pytam się sam siebie,

Bo przecież słowo to komunikat,

Który zakodował obraz

Taki jaki widzę bez retuszu.

Nie pamiętam ani słowa

Choć odległa droga

Od tego co widzę

A mi mówią, że tak mówiłeś.

Nie twierdzę nie zaprzeczam

Lecz czyste mam sumienie,

Odycham piersią swobodnie

Bo wiem, że obraz to też słowa.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.20

Uwierz mi że miłość, także potrzebuje cierniowy krzyż

Niech to szlag trafi

Tak chciałem żyć jak Ty

Mówiłem wyjdź za mnie

By razem przez życie iś

Rzucę ten przeklęty świat

W którym ciągle tkwię

W umyśle niczym Ty

Idąc przez życie bez łez i krwi

Pokochaj mnie

Uczyń mnie szczęśliwym

Nie odrzucaj mnie

Bez ciebie jestem tylko mężczyzną

Który nie jest zdolny

By brać i dawać miłość

Zrzuć ze mnie te łachy

Otwórz drzwi

Zdejmij ze mnie kajdany

Poprowadź mnie do ołtarza

I wyjdź za mnie

Kochając mnie jak ja ciebie

Niech spełnią się sny

Niech spełnią się marzenia

Pokochaj mnie i uwierz mi

Że bez ciebie nie potrafię żyć

Uwierz mi, że miłość

Także potrzebuje cierniowy krzyż

Przez który wydoroślemy

I będziemy twardzi jak stal

Którą nikt nie przekuje

Na miecz niezgody

Poprowadź mnie do ołtarza

Pokochaj mnie i wyjdź za mnie

Kochając mnie jak ja Ciebie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.16

Wspomnienia

Wspomnienia

Słowa; Julian Tuwim

Mimozami jesień się zaczyna

Złotawa, krucha i miła,

To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,

Która do mnie na ulicę wychodziła.

Od twoich listów pachniało w sieni,

Gdym wracał zdyszany ze szkoły,

A po ulicach w lekkiej jesieni

Fruwały za mną jasne anioły.

Mimozami zwiędłość przypomina

Nieśmiertelnik – żółty październik.

To ty, to ty moja jedyna,

Przychodziłaś wieczorem do cukierni.

Z przemodlenia, z przemodlenia senny

W parku płakałem szeptanymi słowy.

Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny,

Od mimozy złotej – majowy.

Ach czułymi, przemiłymi snami

Zasypiałem z nim gasnącym o poranku,

W snach dawnymi bawiąc się wiosnami,

Jak tą złotą, jak tą wonną wiązanką...

Kwiaty z okazji urodzin

Krzyk słychać – żyje!

Ziemia zmarznięta

Śnieg przykrył ziemię

Lecz On spokojnie czeka

Na pierwsze promienie

Słonecznego Nieba.

To ja byłem

To ja nie byłem

Każdy się rodzi

Jako pierwszy przed następnym.

Dziecko rodzi się w bólu

Krzyk słychać – żyje!

Pobiegłem za kwiatami

Róże czerwone kupiłem

I nic więcej.

Światło ujrzało

Rumieńców nabrało

Głośno krzyczało

Ja jestem tu i tu będę.

Tak to już jest,

Że nic nie spełni się

Gdy nie zrozumiesz

Że czynem dajesz przyzwolenie

Życia swojemu dziecku

W swoim świecie w takim jakim jesteś.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.14

Wstyd mnie ogarnął

A gdym tak w Niebo spojrzał

I gwiazdy i księżyc widziałem

Myślami uniosłem się do góry

Jak wiara, że jeszcze zobaczę.

Nic nie widziałem

Kamień na kamieniu

Słońce świeciło jak piec

Rozpalony przed wieczerzą.

Pytam się sam siebie

Jak to możliwe,

Że tęsknię za Bogiem,

Lecz nie wiem gdzie jest.

Wtem łuna zatapia słońce

A na horyzoncie widzę

Kościół tak mi bliski

Gdzie jesteś Boże!?

Usiadłem na kamieniu

Z tęsknoty zapłakałem

Wtem dziecko przybiegło

Tatusiu Tatusiu nie płacz.

Wstyd mnie ogarnął

Otarłem łzy i szczerze mówię

Jacusiu a może Ty wiesz

Gdzie jest Bóg?

On uśmiechnął się

I już wiedziałem

Tatusiu mój kochany

Bóg jest miłością

I nie trzeba Go szukać

Bo w sercu Go odnajdziesz.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.014

Życie maluje na płótnie

Strata, wielka to strata

Gdy miłość odchodzi

Ta namacalna, a zostaje

Miłość, która została

Przez te lata w sercu.

Odcienie miłości

Życie maluje na płótnie

I różne obrazy powstają

Jak miłość bez ciała

Z lękiem, nadzieją i wiarą.

Czasami się modlę

Szukam pracy,

Lecz zawsze powracają

Te sceny z życia,

Które powstały przez laty.

A kiedy pierwsza gwiazda

Zacznie migotać

I słychać melodię z tekstem,

Że Bóg się rodzi

Takie małe dzieciątko.

Wtedy lęk czuję przed sobą,

Że mam myśli niestosowne,

Które wątpią w miłość

Którą przelewałem na swoje dziecko

Czy aby nie zapomniało o mnie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.09

Pożegnanie dzieciństwa

Rzucone porzucone i czekające

Z nadzieją, że warto było

Dojrzewać przy rodzicach

Blisko, bardzo blisko

Jeszcze dojrzałe, a nie zgniłe

Liczy minuty, sekundy, godziny

Czasu mało, nikt nie pomoże

I tylko nadzieja, że we mnie

Zainwestowano jak ogrodnik,

Który swoje plony chce sprzedać

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.09

Życzenia Świąteczne

Tak to nam przyjdzie – pastorałka

Poszliśmy razem

Z Gwiazdą Betlejem

Do stajeneczki

Tam gdzie Jezus jest

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony      x 2

Niech świat dowie się

I My czekali

Tak jak Ty Matko

Na pierwszą gwiazdę

Tak jak Ty Tatko

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony    x 2

Niech świat dowie się

Ujrzeliśmy My

Dzieciątko Boże

Na własne oczy

Tak jak Pan Bóg stworzył

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony    x 2

Nich świat dowie się

Tak to nam przyjdzie

Głosić nowinę

Że Jezus Chrystus

Bóg nasz Zbawiciel

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony   x 2

Niech świat dowie się

I My ruszyli

We wszystkie strony

Tam gdzie dochodzi

Miłości głos Boży

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony   x 2

Niech świat dowie się

Teraz słyszymy

Jak Kościół śpiewa

O narodzeniu

Naszego Zbawiciela

Oddaliśmy Mu pokłony

Czołem bijąc, wiwat dzwony   x 2

Niech świat dowie się.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.04

Kolosalna różnica przed i w czasie Świąt Bożego Narodzenia

Autor zdjęć Jacek Marek Krawczyk

Cisza, błogosławiona cisza

Cisza, błogosławiona cisza

Wyjątkowy dzień, coś się wydarzy

Już pierwsza gwiazda świeci

Czas powitać Pana

W dziecięcej postaci z kolędnikami.

Cisza, błogosławiona cisza

Słychać chór Anielski – śpiewają

Bóg się rodzi, moc truchleje...

Zapalam świecę i kadzidło

Łezka w oku, sam witam Pana.

Stół nakryty, karp, kapusta z grochem

I to co lubiła moja żona

Zupa rybna z grzybami,

Czekam jeszcze nie zacząłem

Łudzę się, że ktoś przyjdzie do mnie.

Wtem dzwonek usłyszałem

Trzy razy, serce zastukało

Otworzyłem drzwi i oczom nie wierzę

To wnuk i wnuczka przyjechali

By opłatkiem się dzielić

I złożyć sobie rodzinne życzenia

Tak jak było gdy byliśmy wszyscy razem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.30

Oj, Maluśki, Maluśki - kolęda - Mazowsze

Życia się nie żałuje

Bo przecież uwierzyć trzeba

Że jakby nie było

Z miłości się narodziłem

I nie ma sens twierdzić, zaprzeczać

Że było inaczej

Bo to jest dar życia.

Kłócić się nie będę

Bo Święta nadchodzą

Zaśpiewam pastorałkę

Oj Maluśki Maluśki Maluśki

I z tą melodią już nie zapłaczę,

Lecz zrozumiem sens życia.

Pół wieku przeżyłem

Coś poznałem, doznałem

I zrozumiałem, że

Życia się nie żałuje

Bo przecież przemija

Jak dzień, noc i poranek.

Budzisz się rano i słońce wstaje

Odrzuć myśli, odrzuć wspomnienia

Ubierz się, umyj i posprzątaj

I zacznij dzień z pracą

A zrozumiesz, że jesteś jednym

Niepowtarzalnym podmiotem życia.

Tak to już jest,

Że jakby nie patrzyć

Rodząc się na ten świat

Już nie jesteś przedmiotem

A człowiekiem, którego broni

I prawo i rodzice i Bóg.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.28

Dumać mi się zachciało

Głowę podparłem

Niczym filozof

Dumać mi się zachciało

Już nie o ziemi

Tylko o miłości,

Która jest w nas.

U cieknąć od niej nie sposób

Rodzisz się z miłością

Umierasz z miłością

I żyjesz w zaświatach z miłością.

Nie ma granicy ani kresu

Coby człowiek nie wymyślił

Zawsze wplata miłość

W swoje i czyjeś życie.

Zamyśliłem się nad miłością

Chciałem iść dalej w medytacji

Gdy nagle usłyszałem

Kochanie! Czas na spanie.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.23

Gdy człowiek zostaje sam na sam

Parafia Św. Jana Chrzciciela w Krakowie

W dniu dzisiejszym, 15 listopada, po długiej chorobie, zmarł
ks. Prałat Grzegorz  Cekiera.
Po dwumiesięcznym pobycie w szpitalu, przebywał w Domu Księży Chorych im. św. Franciszka z Asyżu w Krakowie – Swoszowicach, skąd odszedł do Domu Ojca.
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa, kapłan Grzegorz, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Gdy człowiek zostaje sam na sam 

Z tym co przeżył wiele lat

I wie, że gdy go zabraknie

Nie zmieni się wiara w Jezusa Chrystusa

Bo przecież tak chciał

Zostawiając za sobą ślad

Wiary, że można z Bogiem żyć

Jak On, który poświęcił się

I dla ludzi i dla Boga,

Którego poznał jako ks.Prałat

I z tym posłaniem zostawił nas parafian

z Prądnika Czerwonego w Krakowie.

Autor tekstu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.17

Barwy przybiera mieszanka wiosenna

Barwy przybiera mieszanka wiosenna

Gdy groszek gotuje się z marchewką

Bulgocze i dymi woda w garnku

Jak pora roku w marcu.

Podałem do stołu mojej damie

Sznycelek, ziemniaki z warzywami

Myśli moje kłębiły się o wiośnie,

Kiedy zakochać się jest prościej.

Dama jadła dostojnie

Jak królowa w pałacu

Chciałem coś powiedzieć,

Lecz Ona nic a nic nie rozumiała.

Purpury nabrałem jak burak w barszczu

Chciałem przez żołądek do serca

Uwieś moją damę

Do sypialni mojej wyobraźni,

Lecz nagle kukułka wybiła godzinę

Dama spojrzała, uśmiechnęła się i powiedziała

Obiad wspaniały nic dodać nic ująć,

Lecz wybacz kochany mamusia czeka w domu.

A gdy już sam nad zlewę stoję

Myjąc naczynia po obiedzie

To myślę sobie, że błąd zrobiłem

Bo przecież we wiośnie chemia buzuje

Tak, że nie przez żołądek do serca

A o sercu mówić, które pragnie miłości.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.17

Myślałem tak jak Ty

No cóż kochanie

Nie wyszło nam

Chcieliśmy być razem

Nie na rok, a na wiele lat.

Myślałem tak jak Ty

By wspierać się nawzajem,

Lecz wyszło nie tak jak chciałem

Obciążyłaś mnie za dwoje.

Ty miałaś świat uporządkowany

Wtedy i tylko wtedy gdy Ja

Zapracowałem na to wszystko

Nawet na kawę z lodami.

                

                  *

Mówiła mi mężczyzną jesteś

Nie jakimś leserem

Zarobisz tylko daj coś z siebie

Tak jak przystało na mężczyznę.

Odeszła o de mnie mówiąc;

„Nic dla mnie nie jesteś wart

Pomyliłam się co do ciebie

Odchodzę zostawiając rachunki,

Które musisz spłacić za swoją głupotę”.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.15

Nie rzucimy ziemi

Gwiaździsta noc, kometa leci

A za nią chór Aniołów

Z pieśnią na ustach

Nie rzucimy ziemi

Tak nam kazał Bóg

Śpiew usłyszałem

Nie jeden nie dwa

Miasto się budzi,

A z nim cały świat

Słońce radosne wschodzi

Dzień budzi się ze snu

Wyjrzałem przez okno

Biało Czerwona flaga

Powiewa spokojnie

Wspomnienia wróciły

Jak dziennik zapisany

Nie jednym pismem

A pokoleniami

I ja jak dziadek pisać zacząłem

Dziennik pokoleń

Zaczęty od daty

11 listopada

Gdym chór Aniołów usłyszałem

Jeszcze Polska nie zginęła…

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.11.09