Wstyd mnie ogarnął

A gdym tak w Niebo spojrzał

I gwiazdy i księżyc widziałem

Myślami uniosłem się do góry

Jak wiara, że jeszcze zobaczę.

Nic nie widziałem

Kamień na kamieniu

Słońce świeciło jak piec

Rozpalony przed wieczerzą.

Pytam się sam siebie

Jak to możliwe,

Że tęsknię za Bogiem,

Lecz nie wiem gdzie jest.

Wtem łuna zatapia słońce

A na horyzoncie widzę

Kościół tak mi bliski

Gdzie jesteś Boże!?

Usiadłem na kamieniu

Z tęsknoty zapłakałem

Wtem dziecko przybiegło

Tatusiu Tatusiu nie płacz.

Wstyd mnie ogarnął

Otarłem łzy i szczerze mówię

Jacusiu a może Ty wiesz

Gdzie jest Bóg?

On uśmiechnął się

I już wiedziałem

Tatusiu mój kochany

Bóg jest miłością

I nie trzeba Go szukać

Bo w sercu Go odnajdziesz.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2019.12.014