Pokora z ambony słyszała

Gdy Matka rodzi syna

I wie, że krzyż musi ponieś

Jaką cenę odda za bochenek chleba,

Który jest cenniejszy od życia.

Oczy jej krwiste

Łzy spływają po licach

Chce coś z siebie wykrztusić,

Lecz sucho w gardle brak picia.

Pokora z ambony słyszała

Jedna myśl przyszła jej do głowy

Jej świat się zamyka

W miłości do syna.

Po co to robisz woła sąsiadka

Chciej więcej od życia

Kup sobie sukienkę

Najedz się do syta.

Syn wrócił z podwórka

Cały umorusany

Chciał coś powiedzieć,

Lecz zamilkł.

Matka oczy otarła

Uśmiech pojawił się na ustach

Szybko wyjęła dwa złote

Kup sobie loda taki jak lubisz.

Sąsiadka spojrzała na dziecko

Później na Matkę

Nic nie powiedziała

Tylko szepnęła ja już sobie pójdę.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2018.05.10